انجیل یکشنبه 09 آوریل: یوحنا 20، 1-9

By کارلو میگلیتا On آوریل 9، 2023

یوحنا 20، 1-9: مقبره خالی

20 اوایل روز اول هفته، در حالی که هوا هنوز تاریک بود، مریم مجدلیه به مقبره رفت و دید که سنگ از در ورودی برداشته شده است. 2پس دوان دوان نزد شمعون پطرس و شاگرد دیگر، که عیسی او را دوست داشت، آمد و گفت: «خداوند را از قبر بیرون آورده‌اند و نمی‌دانیم او را کجا گذاشته‌اند.»

3پس پطرس و شاگرد دیگر به سوی قبر حرکت کردند. ۴ هر دو در حال دویدن بودند، اما شاگرد دیگر از پطرس پیشی گرفت و اول به قبر رسید. 4 خم شد و به کتانی که در آنجا بود نگاه کرد، اما داخل نشد. او نوارهای کتان را در آنجا دید، 5و همچنین پارچه‌ای را که به دور سر عیسی پیچیده شده بود. پارچه هنوز در جای خود، جدا از کتانی افتاده بود. ۸ سرانجام شاگرد دیگر که اول به قبر رسیده بود نیز داخل شد. دید و باور کرد. 6 (آنها هنوز از کتاب مقدس نفهمیدند که عیسی باید از مردگان برخیزد.)

خواهران و برادران عزیز Misericordie، من کارلو میگلیتا هستم، پزشک، محقق کتاب مقدس، غیر روحانی، شوهر، پدر و پدربزرگ (www.buonabibbiaatutti.it).

امروز یک تعمق کوتاه در مورد انجیل را با شما به اشتراک می گذارم، با اشاره ای خاص به موضوع رحمت.

کشف مقبره خالی و ظهور مریم مجدله: یوحنا 20,1،9-XNUMX

ساختار: هماهنگی مواد ناهمگن:

الف) داستان چند زن که پس از رفتن به قبر، آن را خالی یافتند (متی 28: 1-8؛ مرقس 16: 1-8؛ لوقا 23: 55-24: 11): در یوحنا اثری از این در vv. 1-2 و 11-13;

ب) داستان عده‌ای از شاگردان که به آرامگاه می‌روند و متحیر بازمی‌گردند (لوقا 24: 12 و 24): در یوحنا بر نقش مرید محبوب، نوع هر مؤمن تأکید شده است.

ج) داستانی از ظهور عیسی به مجدلیه (متی 28: 9-10؛ مرقس 16: 9-11): سنت یوحنا شاید قدیمی ترین باشد.

یوحنا 20، 1-9 / متن:

V. 1: - در روز بعد از سبت: lett. «در یک سبت»: این اولین سبت واقعی، روز عید معاد است.

- در حالی که هنوز تاریک بود: معنای الهیاتی (در مرقس 16: 1-2 "خورشید از قبل طلوع کرده بود"، در متی 28:1 "در سپیده دم").

- مریم مجدلیه: در متی 28: 1 نیز "مریم دیگر"، در مریم 16: 1 "مریم یعقوب و سالومه"، در لوقا 24:10 نیز "یوآن، مریم یعقوب و زنان دیگر" وجود دارد.

- مقبره: احتمالاً آرکوزولیوم شکل، با طاقچه های نیم دایره ای حفر شده در دیوارهای جانبی اتاق تدفین، حدود 0.80 متر از زمین، 0.5-1 متر عمق، با دهانه کوچک، به سمت بیرون، به ارتفاع کمتر از یک متر. ;

V. 2: شمعون و یوحنا تنها کسانی هستند که از عیسی در مصائب پیروی کردند.

V. 5: – باندها: اینها اوتونیا، کتانی هستند: اما جماعتی ها از یک سیندون، یک ملحفه صحبت می کنند (به جز لوقا 24:12 که شاید اضافه باشد): شاید جمع امتداد باشد، به معنای «کتانی». پارچه”؛

V. 6: – دراز کشیدن در آنجا (keìmena): روی حفره آروسولیوم، نه «روی زمین» (!);

ج 7: – کفن (سوداریون)، دستمالی که دهان متوفی را بسته بود.

V. 8: - دید و باور کرد: شاید بهتر است "شروع به باور کرد" (aorist ingressive).

پارچه های دفن

الف) برهان معاد؟

در قرن پنجم، آمونیوس اسکندریه ادعا کرد که جسد زنده شده عیسی از لباس دفن به شکلی غیر مادی بیرون خواهد آمد. بنابراین، محققان مختلف (بالاگوئه، عمر ...) فکر می کنند که مرید محبوب به دلیل روشی که پارچه های دفن را پیدا کرد، که آغشته به روغن های معطر باقی می ماند، راست و سفت بود، چنان که گویی جسد در داخل مومیایی خود ناپدید شده بود، ایمان آورد.

اجازه دهید ترجمه تحت اللفظی این قطعه را بیان کنیم: «و خم شدن (جان) کتانی را می بیند که خوابیده است (آرومیده است؟) اما داخل نشده است. سپس شمعون پطرس که او را تعقیب می‌کرد، وارد مقبره شد و متوجه کتانی که روی سرش افتاده بود (آرومیده؟) و کفنی که بر سر او بود، نه مانند کتانی، بلکه به گونه‌ای دیگر در داخل آن پیچیده شده بود. در جای خود (= جایی که باید می بود)» (یوحنا 20: 5-7).

– «کتانی»: ترجمه «بانداژ» غیرقابل دفاع است، زیرا در یونانی «باند» «keirìai» گفته می شود (ر.ک. یوحنا 11:44: باندهای جسد ایلعازر). در اینجا به جای آن "othónia" است، یعنی "پارچه های کتانی" عمومی.

– کفن»: دستمال (برای پاک کردن عرق). در اینجا منظور ما پارچه چانه است (ر.ک. یوحنا 11:44: ایلعازر صورت خود را با کفن بسته است).

- حرف "در رول شده" ("entetyligménon") در یونانی یک کامل است، که به این ترتیب بیانگر عملی در گذشته است که تأثیرات آن در زمان حال باقی می ماند و بنابراین باید به عنوان "همچنان که قبلاً پیچیده شد ادامه یافت. پوشیدن".

– «دروغ»: این ترجمه تحت اللفظی کلمه kéimena است: ترجمه «روی زمین» صحیح نیست. کلمه "دروغ" که در داخل پرانتز قرار می گیرد ترجمه نیست، بلکه یک تفسیر است. ممکن بود کتانی های دفن، که دیگر حاوی جسد نبود، «پیر» می شد. از طرف دیگر، کفن که سفت‌تر بود، مانند کتانی‌ها آویزان نمی‌شد، بلکه در جای خود، یعنی در جایی که منطقاً باید می‌بود و در نتیجه حضورش باقی می‌ماند، در داخل کفن جمع شده بود. در خارج قابل مشاهده است.

– “eis èva tòpon”: روشن: در یک مکان. یعنی: در همان مکان

- «آنگاه شاگرد دیگری که ابتدا به قبر آمده بود نیز داخل شد و دید و ایمان آورد» (یوحنا 20:8). اول از همه، به حضور دوگانه «و» که بین دیدن و باور کردن را به هم پیوند می دهد توجه کنید: هماهنگی معرفی شده توسط «و دید و باور کرد» در یونانی بسیار نزدیکتر از ایتالیایی است. پیوندی از علت و معلول را بیان می کند: شاگرد به واسطه آنچه می دید ایمان آورد. آن منظره او را وادار کرد که به رستاخیز ایمان بیاورد: زیرا اگر کسی می خواست جسد را بردارد، نمی توانست کتانی را اینطور رها کند. بنابراین، شاگرد از چیدمان کتانی، «اثبات» رستاخیز عیسی را می‌گیرد و به این ترتیب به کتاب مقدس ایمان می‌آورد (ر.ک. یوحنا 2:22: «پس چون از مردگان برخاست، شاگردان به یاد آوردند...، و به کتاب ایمان آوردند. و سخنانی که عیسی گفته بود»).

ب) اثبات دزدی جسد؟

اما مشخص نیست که چرا چنین ترتیب معجزه آسایی نیز پیتر را متقاعد نکرد. شاید این احتمال بیشتر باشد که مرید محبوب با دیدن کتانی که به دقت تعمیر شده بود، ربودن بدن را بعید می دانست. کریسستوم قبلاً گفته بود: "هر کس جسد را بیرون آورده بود، ابتدا آن را در نمی آورد، و زحمت برداشتن و پیچاندن کفن و رها کردن آن را در مکانی جداگانه نمی کشید" (موعظه های یوحنا، 85.4).

ج) «الهیات جامه

همچنین فراموش نکنیم که در سراسر کتاب مقدس یک «الهیات لباس» وجود دارد: نه تنها لباس ارزش نمادین مهمی دارد (به لباس‌های سفید معمولی کره الهی فکر کنید یا اینکه عیسی قبل از مصلوب کردن او لباس خود را از تن بیرون کرد. )، اما همچنین برهنگی می تواند موقعیت بهشتی اولیه آدم، دوست خدا را به یاد بیاورد.

در اینجا عیسی دیگر نیازی به لباس‌های انسانی ندارد، زیرا «مسیح پس از برخاستن از مردگان دیگر نخواهد مرد» (رومیان 6: 9)، بر خلاف ایلعازر که از مقبره بیرون می‌آید و در پارچه‌های دفن پیچیده شده است (یوحنا 11:14)، زیرا مجبور بود دوباره بمیر

شناخت قیام کرده

در تأخیرهای مختلف بره زایی (20:11-18؛ 21:4-7؛ لوقا 24:31-35) معانی مختلفی می یابیم:

الف) معذرت خواهی: مریدان ابتدا شک کردند (آنها ساده لوح نبودند).

ب) وحیانی: بین بدن عیسی قبل از رستاخیز و بدن زنده شده تداوم وجود دارد (می توان لمس کرد: 20: 20-27؛ با شاگردان غذا می خورد: لوقا 24: 41-42؛ اعمال رسولان 10: 41). تنوع عمیق (از دیوارها می گذرد: 20:19): ر.ک. اول قرنتیان 1:15-42;

ج) الهیاتی: همیشه خداست که اولین قدم را به سوی ما برمی دارد: مریم مجدلیه پس از نامیدن او ایمان می آورد، شاگردان امائوس در هنگام شکستن نان، شاگردان پس از صید معجزه آسا: آنچه باقی می ماند برای این است. انسان "به سوی او برگردد" (20:16)، "چشمهایش را بگشاید" (لوقا 24:31)، خود را به سوی عیسی بیندازد (یوحنا 20:7).

رحمت به همه!

هرکسی که دوست دارد تفسیر کامل تری از متن یا تحلیلی عمیق را بخواند لطفا از من بپرسد migliettacarlo@gmail.com.