Επιλέξτε τη γλώσσα σας EoF

Ευαγγέλιο της Κυριακής 30 Απριλίου: Ιωάννης 10, 1-10

Τέταρτη Κυριακή του Πάσχα Α, Ιωάννου 10, 1-10

Ιωάννης 10, 1-10: Ο καλός ποιμένας και τα πρόβατά του

10 «Αλήθεια, σας λέω, Φαρισαίοι, όποιος δεν μπαίνει στο μαντρί από την πύλη, αλλά ανεβαίνει από άλλο τρόπο, είναι κλέφτης και ληστής. 2 Αυτός που μπαίνει από την πύλη είναι ο βοσκός των προβάτων. 3 Ο θυρωρός του ανοίγει την πύλη, και τα πρόβατα ακούνε τη φωνή του. Φωνάζει τα δικά του πρόβατα με το όνομά τους και τα οδηγεί έξω. 4 Όταν βγάλει όλους τους δικούς του, προχωρά μπροστά τους, και τα πρόβατά του τον ακολουθούν επειδή γνωρίζουν τη φωνή του. 5 Αλλά ποτέ δεν θα ακολουθήσουν έναν ξένο. Στην πραγματικότητα, θα φύγουν μακριά του επειδή δεν αναγνωρίζουν τη φωνή ενός ξένου». 6 Ο Ιησούς χρησιμοποίησε αυτό το σχήμα λόγου, αλλά οι Φαρισαίοι δεν καταλάβαιναν τι τους έλεγε.

7 Γι’ αυτό ο Ιησούς είπε πάλι: «Αλήθεια σας λέω, εγώ είμαι η πύλη για τα πρόβατα. 8 Όλοι όσοι ήρθαν πριν από εμένα είναι κλέφτες και ληστές, αλλά τα πρόβατα δεν τους άκουσαν. 9 Εγώ είμαι η πύλη. όποιος εισέλθει μέσω εμού θα σωθεί. Θα μπουν και θα βγουν και θα βρουν βοσκοτόπι. 10 Ο κλέφτης έρχεται μόνο για να κλέψει, να σκοτώσει και να καταστρέψει. Ήρθα για να έχουν ζωή και να την έχουν στο έπακρο.

Αγαπητοί αδελφοί και αδελφοί του Έλεος, ​Είμαι ο Carlo Miglietta, γιατρός, βιβλιολόγος, λαϊκός, σύζυγος, πατέρας και παππούς (www.buonabibbiaatutti.it).

Επίσης σήμερα μοιράζομαι μαζί σας μια σύντομη σκέψη για διαλογισμό στο Ευαγγέλιο, με ιδιαίτερη αναφορά στο θέμα του ελέους.

Στο κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο ένα από τα σύμβολα της Εκκλησίας είναι το ποίμνιο.

Αυτή η εικόνα είναι ήδη Παλαιά Διαθήκη.

Ο Θεός είναι ο Ποιμένας του Ισραήλ (Γεν. 48,15· Ψ 23· 80,2· Ησ 40,11), ο οποίος χρησιμοποιεί ανθρώπους, συχνά άπιστους, για να ποιμάνει τον λαό του (Ιερ 23,1-3· Εζ 34, 1 -10)

. Αλλά στο τέλος του χρόνου θα ερχόταν ο Μεσσιανικός Ποιμένας (Εζ 34,23-24), ο οποίος θα χτυπιόταν και θα τρυπηθεί (Ζκ 12,10· 13,1.7).

Ο Ιησούς στο κεφάλαιο 10 του Ιωάννη παρουσιάζεται ως ο ποιμένας kalòs (Ιω. 10:11), κυριολεκτικά «όμορφος», δηλαδή «ιδανικός», «πρότυπο», «τέλειο».

Ο Ναζωραίος αυτοανακηρύσσεται Ποιμένας Θεός, χρησιμοποιώντας για τον εαυτό του το άγιο Όνομα του Θεού («Εγώ είμαι»: Ιω. 10,9.11): δίνει τη ζωή του για τα πρόβατα (στο Ιω. 10,11-18 το επαναλαμβάνει καλά. πέντε φορές), κάνοντας τον εαυτό του τροφή για αυτούς, «ψωμί της ζωής» (Ιω. 6:35), δίνοντας τον εαυτό του ολοκληρωτικά, αφήνοντας τον εαυτό του να σπάσει και να καταναλωθεί.

Ο Χριστός μας σώζει, μας καθοδηγεί, μας παρηγορεί, μας προστατεύει, ικανοποιεί τις βαθύτερες ανάγκες μας, γεμίζει τις προσδοκίες μας, διαλύει τους φόβους μας, ξεπερνά τα δημιουργήματα μας.

«Μερικοί έχουν αντιταχθεί ότι σε αυτή την παραβολή το «κοπάδι» ή το «κοπάδι των προβάτων» αναφέρεται μόνο μία φορά (Ιωάν. 10:16).

Αλλά και η εικόνα της στάνης που σιωπηρά τη διατρέχει είναι σύμβολο της κοινότητας» (ΡΕ Μπράουν).

«Οι μαθητές του Ιησού δεν είναι μονάδες, χωρισμένοι και άσχετοι μεταξύ τους, αλλά αποτελούν μια κοινότητα, αποτελούν ένα κοπάδι, είναι πρόβατα που ζουν στον ίδιο περίβολο, έχουν τον ίδιο ποιμένα, οδηγούνται έξω από το μαντρί για να τους πάρουν να βοσκήσουν όλοι μαζί (Ιω. 10:1.3).

Σε αυτήν την ομιλία ο όρος «οικογένεια» δεν επαναλαμβάνεται: ωστόσο φαίνεται ξεκάθαρα ότι τα πρόβατα συμβολίζουν τους μαθητές του Χριστού, οι οποίοι αλλού αποκαλούνται από τον Δάσκαλο τους φίλους του (Ιω. 11:11· 15:14-27) και αδελφούς (Ιω. 20, 17), πράγματι έχουν ανατεθεί στη φροντίδα της μητέρας του (Ιω. 19,26).

Επομένως ο Ιωάννης διδάσκει με αρκετή σαφήνεια ότι οι Χριστιανοί αποτελούν την Εκκλησία, την οικογένεια του Υιού του Θεού» (SA Panimolle).

Η Β' Οικουμενική Σύνοδος του Βατικανού βεβαιώνει: «Η Εκκλησία είναι ένα ποίμνιο, του οποίου ο ίδιος ο Θεός προείπε ότι θα ήταν ο ποιμένας (βλ. Is 40,11· Ez 34,11 επ.), και της οποίας τα πρόβατα, ακόμη και αν κυβερνώνται από ανθρώπινους ποιμένες, Ωστόσο, οδηγούνται συνεχώς σε βοσκή και τρέφονται από τον ίδιο τον Χριστό, τον Καλό Ποιμένα και άρχοντα των ποιμένων (βλ. Ιω. 10· Α' Πτ 11), που έδωσε τη ζωή του για τα πρόβατα (βλ. Ιω. 1. - 5)» (Lumen gentium, n. 4).

«Η εκκλησία είναι μια παραμόρφωση της ιταλικής γλώσσας του ελληνικού όρου εκκλησιά που συντίθεται με την πρόθεση εκ που δηλώνει κίνηση από τόπο και η ρίζα κλέσια προέρχεται από το ρήμα καλώ (καλέω): εκκλησιά σημαίνει «κάλεσμα έξω».

Η Εκκλησία είναι η σύγκληση που έχει κάνει ο Κύριος βγάζοντας τους ανθρώπους έξω… Η Εκκλησία είναι ένας λαός που έχει βγει έξω, όχι φυγάδες, αλλά άνθρωποι που βγήκαν έξω. Ιδού η εικόνα του κοπαδιού που τραβιέται από το φράχτη (Ιω. 10:3)… Ο Χριστός βγάζει, βγάζει.

Το ότι η Εκκλησία είναι εξωστρεφής είναι φυσικό σύμφωνα με το όνομά του. η Εκκλησία λέγεται έτσι, είναι μια ομάδα ανθρώπων που αποκαλούνται, έξω, έξω από μια καταπιεστική δομή, έξω από το αρνητικό περιβάλλον του κακού. Είναι η κοινότητα των ανθρώπων που εξάγονται από την περιοχή του κακού.

Η ίδια η λέξη Εκκλησία, ακόμα κι αν δεν λέει πια κάτι τέτοιο, έχει αυτή την αναφορά στην απελευθέρωση στην ετυμολογία της.

Η Εκκλησία είναι η κοινότητα των ανθρώπων που συγκεντρώνονται και βγαίνουν έξω.

Σκεφτείτε την εικόνα της εξορίας: ήταν αιχμάλωτοι των Βαβυλωνίων στη Βαβυλώνα, ο Κύριος παρενέβη και έβγαλε τον υπόλοιπο Ισραήλ από την επικράτεια των ξένων και τους έφερε πίσω στα βουνά του Ισραήλ για να είναι ελεύθεροι» (Γ. Doglio).

«Είμαστε το ποίμνιο, ο λαός του Θεού, συγκεντρωμένοι σε ενότητα γύρω από τον Υπέρτατο Ποιμένα.

Η στάνη μαζεύει, φυλάει, προστατεύει από το κακό, ειδικά τη νύχτα, όταν το σκοτάδι γίνεται συνένοχος όσων θέλουν να κάνουν επιδρομή.

Έτσι η Εκκλησία, ζωντανή από το Πνεύμα, μολυσμένη από το επείγον της φιλανθρωπίας του ίδιου του Χριστού. Εν ενότητα, στο ένα ποίμνιο, να προγευθεί η σωτηριολογική μεσολάβηση του Χριστού, του Καλού Ποιμένα» (E. Querce).

Ο Γρηγόριος Νύσσης είπε: «Αν η αγάπη καταφέρει πραγματικά να εξαλείψει τον φόβο και αυτός μεταμορφωθεί σε αγάπη, τότε θα ανακαλυφθεί ότι αυτό που σώζει είναι ακριβώς η ενότητα. Η σωτηρία έγκειται στην πραγματικότητα στο να νιώθουμε όλα συγχωνευμένα στην αγάπη του ενός αληθινού καλού».

Καλό έλεος σε όλους!

Όποιος θέλει να διαβάσει μια πληρέστερη εξήγηση του κειμένου ή κάποιες ιδέες, ρωτήστε με στο migliettacarlo@gmail.com.

Διαβάστε επίσης

Ευαγγέλιο της Κυριακής 23 Απριλίου: Λουκάς 24, 13-35

Ευαγγέλιο της Κυριακής 16 Απριλίου: Ιωάννης 20, 19-31

Ευαγγέλιο της Κυριακής 09 Απριλίου: Ιωάννης 20, 1-9

Ευαγγέλιο της Κυριακής 02 Απριλίου: Ματθαίος 26, 14-27, 66

Ευαγγέλιο της Κυριακής 26 Μαρτίου: Ιωάννης 11, 1-45

Πάσχα 2023, Ήρθε η ώρα για χαιρετισμούς Spazio Spadoni: «Για όλους τους χριστιανούς αντιπροσωπεύει την αναγέννηση»

Η μαρτυρία της αδελφής Τζιοβάννα Χεμέλη: «Spazio Spadoni… Ένας χώρος και για μένα!»

Από την Ιταλία στο Μπενίν: Η αδελφή Beatrice παρουσιάζει Spazio Spadoni Και τα Έργα του Ελέους

Congo, The Holy Family Sisters' Five Ponds as a Rehabilitation of Nutrition Health

Εθελοντισμός στο Κονγκό; Είναι δυνατό! Η εμπειρία της αδελφής Ζακλίν το μαρτυρεί αυτό

Παρουσιάζονται οι αρχάριοι της Misericordia Of Lucca And Versilia: Spazio Spadoni Υποστηρίζει και συνοδεύει το ταξίδι

Πηγή

Spazio Spadoni

Μπορεί επίσης να σας αρέσει