Ewangelia na niedzielę 24 marca: Marka 14-1
Niedziela Palmowa: Męka Pańska B
Mk 14-1
Drodzy Siostry i Bracia Misericordie, nazywam się Carlo Miglietta, lekarz, biblista, laik, mąż, ojciec i dziadek (www.buonabibbiaatutti.it). Również dzisiaj dzielę się z wami krótką refleksją nad Ewangelią, ze szczególnym uwzględnieniem tematu miłosierdzie.
Komentowanie Męki i Śmierci Jezusa według Marka wymagałoby bardzo długiej medytacji. Zamiast rozwodzić się nad niektórymi ogólnymi tematami, wolałem przedstawić pewne spostrzeżenia egzegetyczno-duchowe w poszczególnych fragmentach, aby każda osoba w Wielkim Tygodniu mogła kontemplować „Słowo Krzyża” (1 Kor. 1:18) w modlitwie indywidualnej lub wspólnotowej .
MĘKA I ŚMIERĆ: 14-15
Ewangelia Marka jest „Ewangelią Krzyża”: dlatego Marek poświęca aż 140 z 678 wersetów opisowi Męki i Śmierci Pana. To w tajemnicy męki objawia się Bóg (14); to właśnie w chwili swojej śmierci Jezus zostaje uznany za Syna Bożego (40:62).
1. Namaszczenie w Betanii: 14:3-9
Dla Marka jest to kobieta, która odkrywa w Betanii, „domu ubogich”, że Jezus jest udręczony, cierpiący w pełnym tego słowa znaczeniu, i która daje za Niego „wszystko, co może” (14). Istnieje kilka odniesień eklezjologicznych: a) jesteśmy „w domu”, to znaczy w Kościele, gdzie spotykamy dawnego trędowatego i prostytutkę: Kościół miejscem ubogich, grzeszników; b) Jezus jest Kapłanem żyjącym we wspólnocie (Sl 8); c) Jezus jest Oblubieńcem Pieśni, którego perfumuje Oblubienica, Kościół (Kr 133; 1); d) Jezusowi Królowi należy służyć w cierpieniu (3:5).
2. Ustanowienie Eucharystii: 14-22
(a) Podczas wieczerzy paschalnej Jezus przede wszystkim wykonuje „mim”, gest proroczy: oddaje się swoim, aby zostali „spojzeni” jak chleb i wino; (b) ofiarowuje swoje „ciało” – basar i swoją „krew” – wadam: po hebrajsku basar-wadam wskazuje na dwie części ofiary przymierza: jest to Nowe Przymierze przepowiedziane w Jer 31:31-34.
3. W Getsemani: 14:32-42
a) Do uczniów, których Jezus chciał, aby byli z nim podczas Przemienienia i przy zmartwychwstaniu córki Jaira, Jezus prosi o solidarność w najwyższej godzinie; b) Jezus do głębi doświadcza ludzkiej skończoności, całkowitej porażki i daje temu wyraz, cytując Ps 42 i 43; c) Jezus odmawia modlitwę, która przypomina „Ojcze nasz” z niecytowanego fragmentu Marka: prawdziwą prośbą wierzącego jest zawsze jedynie pełnienie woli Bożej; d) Wolą Boga jest przezwyciężenie ograniczeń stworzenia, które On sam bierze na siebie w Osobie Syna aż do śmierci; e) wierzący często doświadcza milczenia Boga; f) w walce z Bogiem Jakub otrzymuje nowe imię Izrael (Rdz 32); tutaj Jezus głosi Boga Imieniem, które tylko tutaj rozbrzmiewa w Ewangeliach: „Abba”, czyli „Papalino”, „Papi” (por. Rz 8; Ga 15).
4. Aresztowanie Jezusa: 14:43-52:
(a) Jezus zostaje „wydany” przez Judasza, który daje mu typowy dla ucznia pocałunek Rabinowi; (b) Marek nie motywuje nas w sprawie zdrady Jezusa: jest to dla niego częste doświadczenie w życiu jednostki i wspólnoty.
5. Jezus wyznaje swoją boskość: 14:53-65
a) Najwyższym Kapłanem jest Józef znany jako Kayepha, Inkwizytor, Saduceusz sprawujący urząd do 36 r. n.e., zięć Anny, który poprzedził go jako Arcykapłana; b) prawdziwym ogniem (14) jest Chrystus, który jest jednocześnie holokaustem; c) Jezus milczy jak Cierpiący Sługa z Iz 54 (Sl 53); d) Jezus ogłasza się Bogiem: „Ja jestem!” (7:39); teraz, gdy został „dostarczony”, meksykański sekret może zostać rozwiązany.
5. Piotr zapiera się Pana: 14:66-72
(a) Piotr, skała, trzykrotnie zapiera się Chrystusa; b) rozgrzewa się przy małym ogniu, a nie przy żywym płomieniu Chrystusa; (c) Piotr natomiast pamięta Słowo Pana, a jego płacz jest nawróceniem (Lm 3:17-23; 5:15-17).
6. Jezus przekazał Piłatowi: 15:1-15
a) Czasownik „wybawić” pojawia się 10 razy w rozdziałach 14 i 15: tutaj Jezus zostaje wydany poganom; b) Bar Abba, czyli „syn ojca”, czyli „z nn”: wybór jest pomiędzy niczyim synem a Synem Ojca, Boga, ale Syn Ojca odkupuje nas wszystkich niczyi synowie, niewinni oprócz grzeszników, pokojowi i gwałtowni.
7. Jezus jest koronowanym królem: 15:16-20
Marek zastanawia się nad ukoronowaniem cierniem: a) w Izraelu królem jest tylko Bóg (por. Royal Sl); b) żołnierze w swojej parodii głoszą wielką prawdę o królewstwie Chrystusa; c) jak Mojżesz klęknął przed płonącym krzakiem, tak żołnierze klękają przed koroną cierniową.
8. Ukrzyżowanie: 15:21-27
(a) Szymon z Cyreny, który stanie się znanym chrześcijaninem (Rz 16), jest typem ucznia wezwanego do niesienia krzyża za swoim Panem (Mk 3; Łk 8); (c) Nie ma tam Szymona Papieża, ale jest Szymon z Cyreny, Żyd z diaspory, mieszkający w Libii; d) władza sprawia, że cudzoziemiec, biedak, niesie krzyż.
9. Jezus ukrzyżowany wyśmiewany: 15:29-32
a) Jezus jest wyśmiewanym Sługą, przed którym kiwa się głową (Iz 53-3; Sl 5-22); b) jest wyśmiewany jako prorok, który zapowiedział zniszczenie Świątyni (7:80; 14:65), w rzeczywistości na krzyżu dokonuje się samo zniszczenie Świątyni Jego ciała; c) jest wyśmiewany jako Arcykapłan, który ma zbawiać innych (15; 29), w rzeczywistości na krzyżu zbawia świat; d) jest wyśmiewany jako Król (14-63), w rzeczywistości jest Bogiem, który króluje z drewna (Sl 15).
10. Śmierć Jezusa: 15:32-40
(a) śmierć Jezusa ma miejsce w kontekście apokaliptycznym (Am 8:9-10); ciemność przypomina pierwsze stworzenie (Iz 43), a krzyk Jezusa rozdziera pierwotną ciszę i rozpoczyna nową Księgę Rodzaju; (b) Jezus umiera sam, opuszczony przez wszystkich (Sl 19); (c) „Jezus, wydając donośny krzyk, umarł: jest to krzyk ogłaszający ostateczną klęskę zła (38), ogłaszający wybawienie Jerozolimy (Iz 9-26), jest to krzyk nowe stworzenie (Rdz 40-2); d) zasłona świątyni rozdziera się od góry do dołu, czyli na skutek dzieła Bożego: rozdarte ciało Chrystusa jest zasłoną, przez którą mamy dostęp do Świętego (Hbr 9-1); e) „widząc, jak w ten sposób umiera” setnik głosi Jezusa, Syna Bożego: Krzyż jest ostatecznym objawieniem Boga, Jego bycia Miłością; f) pobożne kobiety są typem ucznia, który jest z Jezusem także w chwili krzyża. .
15. Pogrzeb: 15:42-47
(a) Józef z Arymatei jest także typem wiernego Izraela i ucznia (15:43); b) ten, którego złożono w grobie jako przedmiot, zmartwychwstanie trzeciego dnia, w wieczny sabat.
Szczęśliwego Miłosierdzia dla wszystkich!
Wszystkich, którzy chcieliby przeczytać pełniejszą egzegezę tekstu lub jakieś spostrzeżenia, proszę pytać migliettacarlo@gmail.com.