Wybierz język

Ewangelia niedzieli 07 maja: Jan 14, 1-12

Ewangelia z niedzieli 07 maja, Jan 14, 1-12: Jezus pociesza swoich uczniów

14 „Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzysz w Boga; wierz i we mnie. 2 Dom mojego Ojca ma wiele mieszkań; gdyby tak nie było, czy powiedziałbym ci, że idę tam, aby przygotować ci miejsce? 3 A jeśli pójdę i przygotuję wam miejsce, powrócę i wezmę was, abyście byli ze mną, abyście i wy byli tam, gdzie ja. 4 Znasz drogę do miejsca, do którego idę”.

Jezus drogą do Ojca

5 Rzekł do Niego Tomasz: „Panie, nie wiemy, dokąd idziesz, jak więc możemy znać drogę?”

6 Jezus odpowiedział: „Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze mnie. 7 Jeśli naprawdę mnie znacie, poznacie [również mojego Ojca. Od teraz go znasz i widziałeś go.

8 Filip powiedział: „Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy”.

9 Jezus odpowiedział: „Nie znasz mnie, Filipie, mimo że tak długo jestem wśród was? Kto mnie widział, widział Ojca. Jak możesz mówić: „Pokaż nam Ojca”? 10 Czy nie wierzycie, że ja jestem w Ojcu, a Ojciec we mnie? Słowa, które do was mówię, nie mówię od siebie. To raczej Ojciec, który żyje we mnie, wykonuje swoje dzieło. 11 Wierzcie mi, gdy mówię, że jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie; lub przynajmniej wierzyć na podstawie samych dzieł. 12 Zaprawdę, powiadam wam, każdy, kto we mnie wierzy, będzie dokonywał tych dzieł, których ja dokonuję, a nawet większe od tych, gdyż ja idę do Ojca.

Drogie Siostry i Bracia z Miłosierdzie, ​Jestem Carlo Miglietta, lekarz, biblista, laik, mąż, ojciec i dziadek (www.buonabibbiaatutti.it).

Również dzisiaj dzielę się z wami krótkim rozważaniem Ewangelii, ze szczególnym uwzględnieniem tematu miłosierdzia.

Jan łączy w jednym przemówieniu (J 13-31) wiele nauk Jezusa, zgodnie z literackim gatunkiem „testamentów” lub „mów pożegnalnych” (Rdz 17-26; Pwt; Js 47-29; 49 Kr 33-22; Tb 24:1-28; Dzieje Apostolskie 29:14-3…).

Jedność nadaje dramatyczna psychologiczna atmosfera. Jest to mowa eschatologiczna, to znaczy odnosząca się do czasów ostatecznych, ale Kościół, który ją głosi, wie, że eschaton już się dokonał w misterium paschalnym.

Przeanalizujmy pokrótce fragment, który przedstawia nam dzisiejsza liturgia (J 14-1).

Tekst:

w. 1: Wiara: słowo hebrajskie, od rdzenia „mn” (z którego „amen”!) wskazuje na przylgnięcie, stanowczość; Wiara musi być skierowana zarówno do Ojca, jak i do Syna.

w. 2: mieszkania: w żydowskiej apokaliptyce niebiański dom Boży był wyobrażany jako wielki pałac pełen pokoi; ale tutaj jest odniesienie do tematu tak drogiego Janowi: menèin en, trwanie, trwanie z Jezusem i Ojcem.

w. 3: mówi się o powtórnym przyjściu Jezusa, które dla nas będzie chwilą śmierci, w której spotkamy Jezusa w chwale.

w. 5: Tomasz jest typem wiernego ucznia, który jednak zawsze zgłasza zastrzeżenia, pytania.

w. 7: od teraz: jest to „godzina” najwyższego objawienia.

w. 10: Słowa Jezusa są dziełami (Augustyn i Chryzostom). Ale jest tu „postępowy paralelizm”: uczynki potwierdzają Słowo.

Egzegeza:

Jezus powraca do Ojca, aby przygotować nam miejsce

Uwielbienie Ojca i Syna dokonuje się w powrocie do Ojca.

Syn, który był z Bogiem (J 1-1), wyszedł od Ojca i stał się ciałem (2), przychodząc, aby zamieszkać między nami.

Ale celem jego wcielenia było wzięcie na siebie ludzkiej natury, jej przemijania, śmiertelności, jej grzechu, aby przezwyciężyć jej ograniczenia, wprowadzając ją w sferę Boga.

Chrystus przeżywa w pełni ludzkie doświadczenie, aż do śmierci, aby je przekroczyć, aby je przebóstwić.

On przez swoje wcielenie, śmierć, zmartwychwstanie i wniebowstąpienie czyni nas uczestnikami swojego boskiego życia, jednoczy nas na nowo z Ojcem.

Teraz dzięki niemu znika granica między skończonością a nieskończonością, między śmiertelnością a Wiecznością, między człowiekiem a Bogiem.

Teraz możemy zawsze pozostać z Bogiem: taki jest symboliczny sens mowy o „miejscu” i „mieszkaniu”: „W owych dniach poznacie, że Ja jestem w Ojcu, a wy we Mnie, a Ja w was” (J 14). :20).

Spełniło się nasze marzenie o nieskończoności, nasza potrzeba wieczności, nasz głód i pragnienie Boga (Sl 42-2).

To przebóstwienie realizuje się już teraz w wierze, ale zobaczymy je dopiero po śmierci: takie jest znaczenie słów „Pójdziecie za mną później” w w. 36. 2 Kor 5 mówi: „Wiemy bowiem, że kiedy to ciało, nasze miejsce zamieszkania na ziemi, zostanie usunięte, otrzymamy mieszkanie od Boga, wieczne mieszkanie, nie zbudowane ludzkimi rękami, w niebie.

Jezus jest drogą

werset 6 („Ja jestem drogą, prawdą i życiem”) miał wiele interpretacji. De la Potterie podsumował je w następujący sposób:

(a) Jezus jest drogą (odòs) skierowaną do celu, którym jest prawda i/lub życie:

– Ojcowie greccy mówią, że droga i prawda prowadzą do życia.

– Ojcowie łacińscy mówią, że Jezus jest drogą, która prowadzi do prawdy i życia:

– inni, zgodnie z dualizmem gnostyckim, twierdzą, że dusza wznosi się po drodze do sfery prawdy i życia.

b) Jezus jest drogą, której wyjaśnieniem jest prawda i życie.

Jezus jest drogą, ponieważ jest prawdą i życiem.

Jezus precyzuje: „Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej, jak tylko przeze mnie” (w. 6). On jest drogą, ponieważ jest prawdą, objawieniem Ojca (w. 7 i 8). On jest drogą, ponieważ jest życiem (wersety 10-11).

Pwt 30-15 już postawił człowieka przed drogą życia i drogą śmierci. Społeczność Qumram określała się po prostu „drogą”. Wczesny Kościół również często nazywa siebie po prostu „drogą” (Dzieje Apostolskie 20:9; 2:18; 25:19; 9.23:22; 4:24).

Tą „drogą” do Boga jest sam Jezus Chrystus. Już przyszedł Chrzciciel, „aby przygotować drogę Panu” (Mk 1, 3).

A w Jana 10:9 Jezus powtarza, że ​​jest jedyną drogą do zbawienia: „Ja jestem drzwiami. Kto wejdzie przeze mnie, będzie zbawiony”.

Jezus jest Prawdą

Ale w J 14 Jezus nie tylko mówi nam, co robi, jaka jest jego rola wobec uczniów, ale także kim jest; On jest prawdą (alethèia): Jezus jest „Jednorodzonym od Ojca, pełnym łaski i prawdy” (J 6); „Łaska i prawda przyszły przez Jezusa Chrystusa” (J 1); „Jeżeli wytrwacie w moim słowie, poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli” (J 14-1); „Po to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie” (J 17).

Ale prawdą jest sam Bóg, który objawia się w Jezusie Chrystusie, podczas gdy szatan jest księciem kłamstwa (8:44). Prawda jest boskim planem zbawczym, który nie tylko ma być poznany w gnostyckim sensie, ale ma być przyjęty i kochany. Ta prawda nie jest osiągana przez racjonalny wysiłek, ale jest darem od Boga, który należy przyjąć z wiarą.

Jezus jest życiem

Jezus jest życiem (zoè): „Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic nie powstało ze wszystkiego, co istnieje” (1). Jezus jest „Słowem życia, ponieważ życie stało się widzialne, widzieliśmy je, o czym świadczymy i głosimy wam życie wieczne, które było u Ojca i zostało nam ukazane” (3 J 1: 1); „On jest prawdziwym Bogiem i życiem wiecznym” (1 J 1).

To życie Ojciec dał Synowi (J 5) i tylko Syn może je dać tym, którzy w Niego wierzą (J 26; 5). Przyszedł, „aby owce miały życie i miały je w obfitości” (J 21); „Ja jestem chlebem życia…: jeśli kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki” (J 5-28); „Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki” (J 10-10).

Przylgnijmy do niego, przylgnijmy do niego. Tylko On prowadzi nas do prawdy i życia. Wszystkie inne ścieżki są ścieżkami kłamstwa i śmierci. Jednak ile czasu tracimy na szukanie innych ścieżek lub błądzenie po drodze. Liczy się tylko Jezus: tylko wytrwała i pełna Wiara w Niego. Wszystko inne jest drugorzędne. Tylko On jest Pośrednikiem (drogą), Objawicielem (prawdą), Zbawicielem (życiem).

Jezus jest w Ojcu, a Ojciec w Nim

Ten fragment zawiera głęboką teologię trynitarną dotyczącą relacji między Ojcem a Synem. W cudownej kolejności, w wersecie 7 jest powiedziane, że poznanie Jezusa to poznanie Ojca, aw wersecie 10, że Ojciec i Syn mieszkają w sobie nawzajem. Jezus ogłosił to już w Ew. Jana 10:30 i 10:38, wypowiedziach, które Żydzi uznali za bluźniercze i dlatego próbowali go ukamienować.

U Jana jesteśmy u szczytu objawienia o samej naturze Boga, który przedstawia się nam jako Jeden, ale w trzech różnych Osobach. W Janie Kochanek objawia swoją najgłębszą wewnętrzną dynamikę ukochanej osobie, nam grzesznikom.

Dobre Miłosierdzie dla wszystkich!

Każdy, kto chce przeczytać pełniejszą egzegezę tekstu lub jakieś spostrzeżenia, może mnie zapytać migliettacarlo@gmail.com.

Czytaj także

Ewangelia z niedzieli 23 kwietnia: Łk 24, 13-35

Ewangelia niedzieli 16 kwietnia: Jan 20, 19-31

Ewangelia niedzieli 09 kwietnia: Jan 20, 1-9

Ewangelia niedzieli 02 kwietnia: Mt 26, 14-27, 66

Ewangelia z niedzieli 26 marca: J 11, 1-45

Wielkanoc 2023, czas na pozdrowienia Spazio Spadoni: „Dla wszystkich chrześcijan symbolizuje odrodzenie”

Świadectwo Siostry Giovanny Chemeli: „Spazio Spadoni… Przestrzeń też dla mnie!”

Z Włoch do Beninu: Prezenty Siostry Beatrice Spazio Spadoni I Dzieła Miłosierdzia

Kongo, Pięć Stawów Sióstr Świętej Rodziny jako rehabilitacja zdrowia żywieniowego

Wolontariat w Kongo? To jest możliwe! Świadczy o tym doświadczenie siostry Jacqueline

Nowicjusze Misericordia Lucca i Versilia przedstawili: Spazio Spadoni Wspiera I Towarzyszy Podróży

Źródło

Spazio Spadoni

Może Ci się spodobać