Święty dnia 28 marca: Wielki Czwartek
Wielki Czwartek: Uroczystość Ostatniej Wieczerzy i ustanowienie Eucharystii
Imię
Wielki Czwartek
Tytuł
Ostatnia Wieczerza
Nawrót
Marzec 28
Martyrologia
Wydanie 2004
Modlitwa
Mój Jezu, Ty tymi słowami: «To czyńcie na moją pamiątkę», które wypowiedziałeś po przemianie chleba w Twoje Ciało i wina w Twoją Krew, wyrażasz swoje pragnienie, aby żyć zawsze w naszych sercach i być nasza zwykła myśl: Będę pamiętać Ciebie, mój Boże, bardziej niż siebie; a jeśli nie będę godna przyjmować Cię codziennie sakramentalnie, zawsze zarezerwuję dla Ciebie najlepsze miejsce w moim sercu. Odważam się prosić o Twoją miłość, choćby tylko na dzisiaj. Jeśli nie zasługuję na to, by Cię zawsze kochać, nie odmawiaj mi kochania Cię przynajmniej w chwili, gdy Cię posiądę. Pragnę nieustannie wznosić ku Tobie wyraz mojego pragnienia doskonałej miłości do Ciebie. Po Komunii poznaję lepiej wartość tych słów: Boże mój, kocham Cię, jak miło jest powtarzać, gdy Cię posiadam – Ach! W tym momencie jesteś naprawdę mój! – Pozwól, że powtórzę Ci z zapałem, którego wiek nie może osłabić, jest to bowiem poruszenie mojej nieśmiertelnej duszy: Kocham Cię tak bardzo, jak potrafię kochać…. Chciałbym Cię kochać tak, jak kocha Cię Najświętsza Panna, chciałbym mieć tysiąc żyć, aby je wszystkie Tobie poświęcić.
Święty i misja
Wielki Czwartek to kluczowy moment Wielkiego Tygodnia, zanurzający nas głęboko w tajemnice męki, śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. W szczególności ten dzień skłania nas do upamiętnienia Ostatniej Wieczerzy, podczas której Jezus ustanawia Eucharystię i kapłaństwo, a także poprzez gest umycia nóg daje nam nakaz miłości braterskiej. Obchody Wielkiego Czwartku są zatem nasycone głębokimi znaczeniami, które dotykają samego serca chrześcijańskiej misji w świecie. Ustanowienie Eucharystii, jako centralnego wydarzenia Wielkiego Czwartku, ukazuje głębię zbawczej miłości Boga. Jezus ofiarowując chleb i wino jako swoje Ciało i Krew, zawiera nowy i wieczny pakt z ludzkością, zapraszając nas do udziału w Jego boskim życiu. Ten sakrament miłości wzywa nas do życia w głębokiej komunii z Chrystusem i między sobą, przemieniając każdą celebrację eucharystyczną w akt powszechnej komunii, która pokonuje bariery czasu i przestrzeni, jednocząc wszystkich wiernych w Ciele Chrystusa. Umycie nóg, kolejny potężny symbol Wielkiego Czwartku, ukazuje nam wzór służby i pokory, który leży w sercu chrześcijańskiej misji. Jezus, wcielając się w rolę sługi, przełamuje ówczesne konwencje społeczne i uczy nas, że prawdziwa wielkość polega na służbie innym, zwłaszcza tym najbardziej potrzebującym i bezbronnym. Ten głęboko symboliczny gest przypomina nam, że jesteśmy wezwani do ucieleśniania miłości Chrystusa poprzez konkretne działania w służbie i wzajemnej trosce. Misja, jaką przywołuje Wielki Czwartek, jest zatem dwojaka: jest zaproszeniem do karmienia się rzeczywistą obecnością Chrystusa w Eucharystii, czyniąc nasze życie nieustannym ofiarowaniem miłości Bogu i bliźniemu, a jednocześnie jest wezwanie do życia w pokorze i służbie jako autentyczny wyraz tej więzi miłości. Wielki Czwartek wzywa nas do uznania ofiarnej miłości Jezusa za fundament naszej wiary i działania, wzywając nas, abyśmy stali się świadkami tej miłości w świecie. Wielki Czwartek zachęca nas do głębokiej refleksji nad naszym uczestnictwem w tajemnicach wiary i nad naszą odpowiedzią na Chrystusowe wezwanie do życia według Ewangelii miłości i służby. Przypomina nam, że nasza misja jako chrześcijan nie ogranicza się do słów, ale do życia w pełnej zgodności z przykładem Chrystusa, który stał się sługą wszystkich dla zbawienia świata. W tym świętym dniu jesteśmy wezwani do odnowienia naszego zobowiązania do bliższego naśladowania Chrystusa, przyjęcia Jego eucharystycznej obecności w naszych sercach i służenia bliźnim z miłością, która odzwierciedla nieskończoną Bożą miłosierdzie.
Święty i Miłosierdzie
Wielki Czwartek wprowadza nas w bijące serce Wielkiego Tygodnia, dając nam głęboką refleksję nad Bożym miłosierdziem objawiającym się w czynach i nauczaniu Jezusa w ostatnich godzinach przed swoją męką. Dzień ten przypomina nam o dwóch podstawowych wydarzeniach, które są najwyższym wyrazem miłości i miłosierdzia Chrystusa: ustanowieniu Eucharystii i umyciu nóg. Obydwa wydarzenia ukazują nam głębię Bożej miłości, która staje się darem, służbą i żywą obecnością wśród nas. Ustanowienie Eucharystii podczas Ostatniej Wieczerzy jest zwieńczeniem objawienia miłości Boga do ludzkości. W tym sakramencie Jezus nie tylko obiecuje swoją stałą obecność wśród nas, ale ofiarowuje siebie jako duchowy pokarm, który karmi, podtrzymuje i odnawia. Eucharystia jest namacalnym przejawem miłosierdzia Bożego, które wkracza w naszą kruchość i nasze ubóstwo, aby przemienić nas od wewnątrz, zapraszając do bardziej intymnej komunii z Nim i między nami. W tym sakramencie miłości każda celebracja eucharystyczna staje się osobistym spotkaniem z miłosierdziem Bożym, które wzywa nas, abyśmy z kolei stali się nosicielami tego miłosierdzia w świecie. Umycie nóg zatem objawia miłosierdzie Chrystusa w działaniu. Poprzez ten gest Jezus odwraca tradycyjne role władzy i służby, pokazując, że prawdziwą wielkość osiąga się poprzez pokorę i służbę innym, zwłaszcza najmłodszym i potrzebującym. Akt ten jest nie tylko wzorem etycznego postępowania, ale głębokim znakiem miłosiernej miłości Boga, wychodzącej naprzeciw nam w naszym najbardziej bezbronnym stanie. Zaprasza nas, abyśmy uznali przyrodzoną godność każdej osoby i odpowiedzieli miłością, która konkretyzuje się we wzajemnej służbie i trosce. Wielki Czwartek stawia nas zatem przed wyzwaniem przeżywania miłosierdzia w sposób autentyczny i radykalny, na wzór Chrystusa. Miłosierdzie to wyraża się nie tylko w okazjonalnych aktach miłosierdzia, ale w wyborze życia, który bezwarunkową miłość i bezinteresowną służbę czyni podstawą życia. Miłosierdzie, którego uczy nas i obdarza nas Jezus, jest siłą przemieniającą, zdolną do odnowienia serc i budowania wspólnot opartych na sprawiedliwości, pokoju i miłości braterskiej. Wielki Czwartek zachęca nas do kontemplacji miłosiernego oblicza Boga w Jezusie Chrystusie i uczynienia miłosierdzia główną drogą naszego życia. Przypomina nam, że wezwanie do naśladowania Jezusa jest wezwaniem do urzeczywistnienia Jego miłosierdzia w świecie, przemieniając każdy codzienny gest w namacalny znak miłości Boga. Ten święty dzień rzuca nam wyzwanie, abyśmy z kolei stali się żywą Eucharystią i pokornymi sługami, wnosząc światło Bożego miłosierdzia w ciemności naszego świata.
Żywoty świętych
W Wielki Czwartek podczas porannej Mszy Krzyżma odprawia się obrzęd poświęcenia olejów świętych, a po południu podczas Mszy wieczornej wspomina się Ostatnią Wieczerzę Pańską, rozpoczynając tym samym Triduum Święte…