Zuster Simona Brambilla: Macua-Xirima-cultuur

We plaatsen opnieuw een artikel van zuster Simona Brambilla dat in 2009 in Missioni Consolata werd gepubliceerd, vóór de publicatie van haar proefschrift

Macua Hart

Een spreekwoord van Macua luidt: “Hoewel het pad kronkelig is, zal het doel bereikt worden als het hart het verlangt.”

Dit is een effectieve samenvatting van een onderzoek dat we zojuist hebben afgerond in Maúa, een antropologische en psychologische studie naar het proces van geïncultureerde evangelisatie onder de Macua-xirima.

Het hart is de hoofdrolspeler in de studie, in de zin dat het het object en het subject ervan is.

Dat is het doel ervan, omdat de studie zich primair richt op het affectieve, pathos-aspect van de persoon en de mensen, en probeert te begrijpen hoe dit aspect betrokken is bij het evangelisatieproces.

Het is ook het onderwerp van dit verhaal omdat de reis die wij met het xirimavolk hebben ondernomen niet louter bestaat uit academische speculatie, maar veeleer uit een levenservaring die niet alleen bestaat uit denken en doen, maar ook en vooral uit voelen en waarnemen.

Traditionele geneeswijzen

De therapeutische processen van Macua-xirima vormen speciale gelegenheden voor hernieuwde onderdompeling in initiatiethema's en dus voor het verdiepen en consolideren van fundamentele educatieve voorbeelden.

De constructie van het therapeutische rituele bouwwerk vindt nog steeds plaats rond het namulische principe (de mythe van de oorsprong, zie artikel, red.), gezongen, gedanst, gezegd, gevisualiseerd, gedramatiseerd.

De mythe wordt dus niet alleen verteld, maar vooral herbeleefd in het ritueel. Verlaagd en belichaamd in de huidige situatie van de zieke en zijn of haar omgeving, wordt het een interpretatieve sleutel, die hoop injecteert.
De zieke voelt zich onderdeel van een groter verhaal, van een netwerk van wederzijds beïnvloedende relaties, die de individuele en gemeenschappelijke reis ondersteunen en belichten door hem of haar te redden uit de anonimiteit en hem of haar tegelijkertijd op te nemen in een gemeenschappelijk epos dat tijd, plaats en specifieke omstandigheden overstijgt, zonder de contingente elementen te devalueren. Sterker nog, ze krijgen er een heilige betekenis door.
Kenmerkend voor de traditionele xyrimazorg is dat er te allen tijde rekening wordt gehouden met de veelheid en eenheid die het menselijk bestaan ​​kenmerken: bij de therapie gaat het niet om een ​​ziek orgaan, maar om de gehele mens in zijn antropologische componenten, in zijn denken, voelen en handelen, in zijn meer bewuste en minder bewuste aspecten, in zijn relaties met de zichtbare en onzichtbare wereld.
Het gaat om de groep waartoe het behoort, omdat de ziekte van een individu niet in een privéaangelegenheid wordt opgelost, maar causale verbanden heeft met de gemeenschap. In die zin is xyrimtherapie persoonlijk en tegelijkertijd sociaal en kosmisch; het is medisch en tegelijkertijd psychologisch en religieus; het is helend en tegelijkertijd educatief en gebed.

Het hart

Voor de xirima duidt het hart (murima) niet alleen op een orgaan. De murima wordt beschouwd als het centrum van de persoonlijkheid, de zetel van verlangens, affecties en beslissingen.
De xirima-traditie wemelt van teksten over murima, beschouwd in deze bredere zin van individueel bewustzijn. De vele spreekwoorden verlichten ons over het belang van murima in de Macua-xirima-antropologie.
De xirima is zich ervan bewust dat het hart veel aandacht verdient in educatieve processen: jezelf opvoeden om te denken en te handelen is niet genoeg, want “het denken overwint het hart niet”, en het is het hart dat “beveelt”, dat “het goede volbrengt”, dat “veel dingen bevat”, dat de persoon de vasthoudendheid geeft om te komen waar hij of zij wil, om lief te hebben, of om van richting te veranderen afhankelijk van de wind, om zich vol schaamte terug te trekken, om zichzelf te verstenen in een hebzucht die lijkt op de dood.

Jezelf opleiden betekent dus weten hoe je je hart kunt “misleiden”, het kunt sturen, nooit verlangens kunt uitschakelen. Het betekent het flexibel, plooibaar en in staat om zich aan te passen maken, zoals God die weet hoe hij “van kleur kan veranderen” in de gedaante van de kameleon.
Het hart kan niet gekocht worden, het heeft geen prijs. Het goede hart wordt poëtisch vergeleken met een innerlijke maan, met alle symbolische, vrouwelijke en matea lading die de maan in de xirimawereld draagt.

Terecht moedigt de xirima-wijsheid ons aan om niet zozeer naar het gezicht (mooi of niet) van de ander te kijken, maar naar zijn hart, naar die innerlijke dimensie die hem volledig tot persoon maakt: in werkelijkheid is de persoon zijn hart.

De schaduw
De persoon bestaat uit drie componenten: lichaam (erutthu), schaduw (eruku) en geest (munepa). Het lichaam is samen met de schaduw, terwijl de persoon leeft. Wanneer de persoon sterft, is zijn schaduw bij zijn geest.

Het schaduwcomponent wordt onthuld als dat element van de vereniging tussen lichaam en geest, die tussenliggende, vloeiende, zeer mobiele dimensie van de persoon, die in staat is de andere twee componenten te harmoniseren, ze te integreren en de energieën van het wezen te richten op de missie die eraan is toevertrouwd. In deze zin vertegenwoordigt eruku het sterkste maar ook meest kwetsbare deel van de persoon.
Een positieve en vitale eruku resulteert in een persoon die het goede in en om zichzelf doet en promoot. Een verzwakte eruku is de oorzaak van veel persoonlijke problemen, waaronder depressieve toestanden en veel interpersoonlijke moeilijkheden. In feite is de activiteit van de traditionele macua-healer voornamelijk gericht op het versterken en revitaliseren van de eruku, net zoals de activiteit van de tovenaar gericht is op het vernederen, verzwakken wanneer het niet daadwerkelijk dit vitale element wegneemt.

De eruku xirima gaat gemakkelijk de dialoog aan met wat in andere delen van de wereld pathos, emotionele sfeer, onderbewustzijn zou worden genoemd. De deuren van macua-wijsheid lijken echt open te staan ​​voor dialoog met andere wijsheid.
Macua's ervaring is bijzonder ontvankelijk voor de vraag naar holistische educatie van de persoon en educatie die rekening houdt met het gevoelscomponent. Het opent wegen voor interdisciplinaire dialoog over evangelisatie.

Aandacht voor de “dingen van het hart” is minstens zo belangrijk als aandacht voor de “dingen van de geest” of die van het verstand en lichaam. En dit geldt zowel voor het individu als voor de cultuur.

bron

Beeld

Andere klanten bestelden ook: