Zuster Petronie, ambassadeur van Werken van Barmhartigheid, vertelt over haar ervaring
HIC SUM: Wie zal ik sturen en wie zal voor ons gaan?” En ik antwoordde: Hier ben ik, stuur mij! (Jesaja 6: 8)
Ik ben zuster Petronie Toyi. Ik kom uit Burundi. Mijn gemeente is de Gezinsinstituut van de Discipelen van Christus, Burundi. Toen het Instituut zich bij de HIC SUM project, koos het mij om de ruimte + zwaarden training te volgen die op 6 juli 2024 in Rome begon. Deze training maakte mij grondig bekend met de ruimte + spadoni beweging.
De Heer heeft mij in zijn grote liefde geroepen om deze vormingsreis in de parochie van Palanzano te maken, juist door ruimte + spadoni. De laatste is een beweging die missionaire actie voert door de verspreiding van werken van barmhartigheid in de wereld. Het ondersteunt missionaire gemeenten, promoot genade projecten in missiegebieden en versterkt de culturele dimensie van missie en barmhartigheid van liefdadigheidsorganisaties.
Na een weeklange training in Rome over de werken van barmhartigheid, ging ik naar de parochie van het bisdom Parma, Palanzano.
De hele maand juli was ik bij de kinderen van de parochie die GREST bezochten. Ik was een trainer zoals de andere trainers. GREST was een zeer vreugdevolle tijd met de kinderen en de jeugd en een geweldige gelegenheid om Gods genade te tonen. Ik ontmoette jongeren die, toen ze mij zagen met de sjaal om mijn nek. Reagerend op zoveel nieuwsgierigheid, was het een perfect moment toen ik de gelegenheid aangreep om te praten over de werken van barmhartigheid en spazio + spadoni.
Met de kinderen en trainers had ik ook de gelegenheid om de omgeving te leren kennen. Zo gingen we op excursie naar de Pietra di Bismantova, een grote rots in de Reggio Emilia Apennijnen waarvan het profiel enigszins lijkt op de vorm van een schip.
Parochieactiviteit
Pastoor Fr. Pino verwelkomde mij goed in zijn parochie en zorgde ervoor dat de gemeenschap hetzelfde zou doen. Daarom was het eerste wat hij deed mij introduceren en opnemen in de parochiegroep die pastorale diensten verricht. Ook gingen we met de pastoor en een aantal mensen uit de gemeenschap elke zaterdag naar een festival, een symbool van de gezelligheid van een land, en elke zondag naar elke viering die werd gehouden in de verschillende kleine kerken die de parochiegemeenschap vormen.
De ambachten die ik in Palanzano heb geleerd
De training in de parochie Palanzano duurde twee maanden. Het was een belangrijke, zeer dynamische tijd waarin ik veel "vakjes" leerde die mij zullen helpen bij mijn missie in Burundi en bij het succesvol uitvoeren van de HIC SUM project.
De pastoor, de projectbegeleider en de mensen die mij naar Palanzano zouden volgen, hadden de trainingsweken zorgvuldig georganiseerd, zodat ik zoveel mogelijk kon leren. De eerste week stond in het teken van brood bakken: ik leerde brood, pasta, pizza, koekjes en andere producten maken waarvan sommige ook typisch waren voor de streek, zoals tortelli.
De tweede week was ik daarentegen druk bezig met de moestuin. In dit opzicht bedank ik oprecht de dame uit Valcieca die mij verwelkomde en mij zo bereidwillig de technieken leerde voor het kweken en verzorgen van groenten. Ik ging verder met het oogsten van pruimen in de parochietuin en het maken van jam.
De tijd vloog en we konden niet lang genoeg genieten van de vele ervaringen die de omgeving te bieden had.
Ik heb een week doorgebracht bij het Rode Kruis in Palanzano. Ze leerden me eerstehulpmanoeuvres bij plotselinge ziekte, een ongeluk of ziekte.
Ik kreeg ook de kans om met de naaister uit het dorp om te gaan, die mij nuttige kennis bijbracht voor het dagelijks leven.
Tot slot, aan het einde van mijn opleiding, werd ik meegenomen naar een schuur waar ze melk produceren en de producten die daaruit voortkomen. Deze laatste ervaring was ook belangrijk omdat het zeker van pas zal komen in mijn gemeenschap in Burundi.
Nadat ik de gemeenschap van Palanzano had verlaten, ging ik naar Popiglio, naar de Dominicaanse zusters voor ongeveer tien dagen. Daar werd ik bezocht door zuster Gloriose, die ik in Rome had ontmoet, en Selene: het was een moment van onbeschrijfelijke vreugde.
Vandaag, een paar dagen na mijn terugkeer naar Burundi, ben ik klaar om de wereld onder ogen te zien, gesterkt door de liefde van de barmhartige Christus. Ik ben klaar om een ambassadeur te zijn van spazio + spadoni voor de reEevolutie van Werken van Barmhartigheid. Net als Jesaja zei ik: “Hier ben ik,” en nu vertrek ik, vol vertrouwen in de belofte dat de Heer bij mij zal zijn, elke stap van de weg.
Dankzegging
Ik wil graag mijn diepe dank uitspreken.
De eerste die God voor zijn begeleiding en voor het in mij inboezemen van de kracht en moed om dit pad van ervaring met ruimte te volgen + spadoni in Palanzano.
Aan Luigi Spadoni en heel Spazio + spadoni voor het vertrouwen dat zij in mij en mijn gemeente hebben gesteld.
Aan mijn Congregatie van de Leerlingen van Christus, die mij de gelegenheid bood om deze nobele opleiding in de Werken van Barmhartigheid te ondergaan.
Mijn dank gaat ook uit naar de pastoor, pater Pino, die mij in zijn gemeenschap heeft verwelkomd om de vorming van Spazio uit te voeren. + spadoni terwijl ik ook zorg voor mijn menselijke, spirituele en intellectuele vorming.
Aan de Congregatie van de Kleine Dochters, en in het bijzonder de gemeenschap van Palanzano, die mij met toewijding, liefde en beschikbaarheid hebben vergezeld tijdens mijn verblijf hier.
Ik wil u, beste parochianen van Palanzano, hartelijk danken voor uw warme ontvangst en uw broederlijke nabijheid in momenten van vreugde, maar ook in momenten van vermoeidheid.
Aan de Congregatie van de Dominicaanse Zusters Dienstmaagden van de Heer van Popiglio die mij onderdak aanbood nadat ik mijn vormingscursus had afgerond.
Tot slot wil ik iedereen bedanken voor hun gebeden.
Blijf alstublieft voor mij bidden, zodat mijn stappen altijd het ware Licht, dat Christus is, zullen volgen en zodat alles wat ik hier in Italië heb ervaren, altijd levend in mij zal zijn, zodat ik het kan doorgeven aan allen die de Heer op mijn pad zal brengen.
Ik verzeker u van mijn gebeden en vraag de Heer om ons te overladen met Zijn zegeningen.
Gods barmhartigheid is in actie. Altijd!
Zuster Petronie Toyi
bron
Afbeeldingen