Zuster Fernanda Di Monte: een roeping voor communicatie
Vanuit Palermo, een religieuze van de Dochters van Sint-Paulus, een journalist en communicatie-expert die zich inzet voor het onderwijsveld
(door zuster Fernanda Di Monte)
Over jezelf vertellen is moeilijker dan over anderen schrijven. Je voelt een gevoel van bescheidenheid, van vertrouwelijkheid.
Maar in mijn geval, het gaat om het getuige zijn van een verhaal, een keuze die 57 jaar geleden is gemaakt.
Het was 1968, ik zat op de middelbare school en ik stond toevallig voor de Pauline Boekhandel in Cagliari. Toen ik de verschillende boeken bekeek die er stonden, werd ik vooral aangetrokken door een boek met de titel: “Als ik non werd?”
Het was april en september van dat jaar Ik trad toe tot de gemeenschap van de Dochters van Sint-Paulus in Alba, Moederhuis, beide opgericht door de zalige pater James Alberione en zuster Thecla Merlo in 1915.
Het was niet alleen een verrassing voor mijn familie, maar ook een grote aantrekkingskracht voor mij. Ik was een levendig meisje, betrokken bij Catholic Action, altijd bereid om een handje te helpen, maar ik dacht er zeker niet over om “non te worden.”
In 2024 vierde ik mijn 50e religieuze professie, samen met mijn noviciaatsgenoten.
De congregatie gaf ons het geschenk om te gaan naar Malta, voor spirituele oefeningen op bedevaart naar de plaatsen van St. Paulus. Het was echt een onderdompeling in het verhaal van de Apostel en Paulus spiritualiteit. Zoveel emotie, zoveel dankbaarheid.
Als ik terugdenk aan de vele jaren die ik in Italië heb gewoond, aan de mogelijkheid om professioneel journalist te worden bij St. Paul's Periodicals, met name bij het tijdschrift “Jesus,” een wereld opende zich waarin mijn roeping steeds diepere betekenis kreegOm over God te praten, mensen te leren kennen, hun verhalen, levens te vertellen, zich te verdiepen in kwesties, gepassioneerd te raken over de realiteit van vrouwen in de samenleving, in de kerk.
Het is een slechte zaak voor de waarheid om de huidige situatie van vrouwen in de Kerk te beoordelen zonder terug te gaan naar de oorsprong.
Jezus brak met de patronen van zijn tijd, waarin vrouwen niet werden beschouwd. De boodschap van het Evangelie is duidelijk, en erkent een rol voor vrouwen in christelijke gemeenschappen die de maatschappij in plaats daarvan ontkende. De vroege kerk bestond uit huiselijke, familiekerken waarin de rol van vrouwen fundamenteel was.
Thema, dit keer van vrouwen, die Ik ben er vandaag de dag nog steeds mee bezig, niet om te ‘claimen’, maar om aan te dringen op een terugkeer naar het Evangelie, naar Jezus, die altijd
had respect, acceptatie en achting voor de vrouwelijke realiteit.
Tijdens het werken in de redactie van “Jezus,"Na een conferentie in de Pro Civitate in Assisi over het thema 'mannelijk en vrouwelijk schiep God hen', ontmoette ik verschillende Italiaanse vrouwelijke theologen: Cettina Militello, Adriana Valerio, Maria Cristina Bartolomei en anderen. Ik stelde de toenmalige directeur voor om een ruimte te wijden aan vrouwen.
De “Al vrouwelijk” column werd geboren (veertig jaar geleden was dit geen populaire term). Ik interviewde 48 vrouwen uit alle beroepen. Het was een ervaring die ik in mijn hart draag.
Ik kwam in 2001 naar Palermo, nadat ik een aantal jaren in Brazilië had gewoond.
Het was niet pijnloos om de actieve journalistiek te verlaten en in de boekwinkel te blijven … Ik droeg en droeg met mij mee het embleem van de Dochters van Sint-Paulus, een pen … die mij hielp de arbeid te verlichten … van een realiteit die altijd in mij is.
En toen werd er een nieuwe ruimte gemaakt: in scholenmet jongeren over de wereld van het onderwijs via de verschillende communicatiemedia. De ontmoeting met auteurs/auteurs voor boekpresentaties, in de Pauline Bookstore in Corso Vittorio Emanuele, voor de kathedraal en in Via Notarbartolo, naast de Falcone Tree. De sterke ervaring in jeugdgevangenissen in Caltanisetta en in de vrouwenafdeling van Pagliarelli, in de Siciliaanse hoofdstad.
Ik ben een non, ik ben gelukkig (een woord dat ik uit mijn hart voelde stromen voor het geschenk van 50 jaar toewijding)
en ik vervolg mijn reis met dankbaarheid richting de Drie-eenheid, in het gezelschap van de mensen die ik ontmoet.
Bron
Beeld
- Grazia Bonanno