![spazio+spadoni](https://mission.spaziospadoni.org/wp-content/uploads/2024/08/2021_ottobre_hic_sum_5_suor_justina_italia_castelnuovo_garfagnana_lucca_misericordia_formazione_spazio_spadoni-5-scaled-e1723211867239.jpg)
Na het HIC SUM, een mooie wandeling in barmhartigheid
Ik herinner me met enorme vreugde de tijd die ik doorbracht in de Misericordia di Castelnuovo Garfagnana
Zuster Justina schildert met ontroerende en oprechte streken dit stukje leven in Genade, waarnaar spazio + spadoni leidde haar door de HIC SUM project. Zij behoort tot de congregatie “Dienstmaagden van het Heilige Kind Jezus” (Nigeriaanse gemeente). Ze begon de HIC SUM project op 13 februari 2020 in de Misericordia van Castelnuovo Garfagnana in de provincie Lucca. Het is een heel klein dorpje, niet echt in de bergen maar een stuk hoger dan de vlakte van Lucca, en daar werd ze de zuster van de hele gemeenschap. Ze werd verwelkomd als een geschenk van Misericordia en diende vooral bij ouderen.
Zuster Justina begint haar verhaal te vertellen. Ik vergeleek mijn reis in Barmhartigheid met de passage in Genesis 12 (vv. 1-3): “De Heer zei tegen Abraham: Verlaat je land op de plaats die Ik je zal wijzen.”
Destijds kreeg ik van mijn algemene overste te horen dat ik mijn land moest verlaten naar een plek waar ik nooit van had gedroomd. Toen ik daar aankwam, stelde ik geen vragen over wie voor mij zou zorgen, over de behoeften, maar ik vertrouwde op de goddelijke Voorzienigheid.
Bij mijn aankomst verwelkomde de leiding van Misericordia mij hartelijk. Ze hebben mij een comfortabel appartement toegewezen en mij alles gegarandeerd wat ik nodig had, waarmee ik zowel geestelijke als tijdelijke behoeften bedoel. Ze hadden er belang bij dat een dame mij Italiaans leerde. Een paar dagen later begon ik met mijn dienst bij de ouderenvoorziening in Misericordia.
In die tijd wist ik niet veel van de grote Misericordia-familie en kon ik weinig begrijpen vanwege mijn problemen met de Italiaanse taal. Maar de dingen die ik leerde, waren de dingen die ik moest observeren.
Mauro, destijds gouverneur van Misericordia, is een godvrezend man, hij is barmhartig en vriendelijk, hij is een dienaar van iedereen en vertrouwt iedereen. Dat voel ik vandaag de dag nog steeds, hier vanuit Nigeria. De medewerkers van de vereniging waren onbaatzuchtig en zeer betrokken bij hun werk.
De ouderen werden met liefde en respect behandeld. Ik heb nooit de kans gehad om getuige te zijn van enige confrontatie.
De hygiënische omstandigheden in het bejaardentehuis waren uitstekend. Ik feliciteerde altijd alle medewerkers daar! Ze verwisselden de servetten vaak, ik rook nooit een onaangename geur in de appartementen van de ouderen.
Bemoedigend was het geestelijke leven van de familie Misericordia: zij namen actief deel aan alle gebedstijden tijdens de Goede Week. Ik had dat jaar ook de gelegenheid om samen met de Misericordia-vrijwilligers de Heilige Pasen te vieren. De deur van de kapel bleef open zodat degenen die dat wilden het Heilig Sacrament konden aanbidden.
Mauro zou de verantwoordelijkheid op zich nemen om mij persoonlijk naar de kerk te brengen en mij naar huis te brengen. Hij zou mijn farmaceutische kosten op zich nemen en middelen voor mij beschikbaar stellen voor mijn behoeften. Mauro en spazio + spadoni hadden voortdurend contact om te coördineren.
Enkele punten over mijn verhaal
Ik ben Justina Obiageli Udebunjo. Ik ben geboren op 20 december 1955. Ik ben het laatste kind van de zeven kinderen van Lucy en Nathaniel Udebunjo uit een dorp in het lokale bestuursgebied van de staat Anambra in Nigeria in Afrika.
Omdat ik geboren ben tijdens de kerstvieringen, werd ik Obiageli genoemd, wat betekent: het kind dat komt eten.
Als kind ging ik op vijfjarige leeftijd elke dag met mijn vader naar de ochtendmis. Ik begreep de betekenis niet echt, maar ik luisterde naar het verhaal dat mijn vader me vertelde als we naar de kerk gingen en als hij me meenam om brood te kopen op de terugweg van de kerk.
Ik ging naast hem zitten en genoot langzaam van het brood terwijl mijn oudere broers me jaloers aankeken. Zodra onze vader het huis verliet om naar zijn werk te gaan, pakten ze het resterende brood van mij af en deelden het onder elkaar.
Ik zat in de vierde klas van de basisschool toen de Nigeriaanse burgeroorlog uitbrak. Ik liep verschillende verwondingen op door verdwaalde kogels. Ik dank God dat ik de oorlog heb overleefd.
Spazio Spadoni's HIC SUM project is gevoelig voor deze kwestie en richt zijn ogen ook op moeilijke situaties met betrekking tot misbruik, geweld, marteling veroorzaakt door bewapening en belangen, verdorvenheden en onrechtvaardigheden in de wereld!
Belangrijke data
In 1982 deed ik mijn eerste professie van de drie evangelische raden.
In 2017 heb ik mijn postdoctorale opleiding Onderwijskunde behaald.
Twee belangrijke mijlpalen in mijn leven en vooral op het niveau van de existentiële en/of spirituele dimensie die daardoor tot bloei kwamen.
Over mijn congregatie “Dienstmaagden van het Heilig Kind Jezus”
De Congregatie van Dienstmaagden van het Heilig Kind Jezus werd opgericht door Moeder Maria Charles Magdalen Walka, een Engelse non en lid van de Irish Sisters of Charity.
Ze kwam vanuit gezegende nagedachtenis naar Nigeria op uitnodiging van bisschop Shanahan voor hulp bij de opleiding van vrouwen. Ze opende verschillende klinieken en ziekenhuizen.
De congregatie begon met 4 leden: 3 uit Nigeria en één uit Kameroen.
De jongste van de vier, Christiana, werd de eerste moeder-overste.
Het motto van onze gemeente is ‘Liefde en Dienstbaarheid’. De zusters proberen het voorbeeld van de Heilige Maagd Maria te volgen in haar nederigheid, eenvoud, ijver en absoluut vertrouwen in de Goddelijke Voorzienigheid.
Het apostolaat van de Dienstmaagden van het Heilig Kind Jezus bestaat uit het getuigen van het Godgewijde Leven, het helpen opbouwen van de plaatselijke Kerk en het deelnemen aan haar pastorale activiteiten.
De missie van onze congregatie is een bediening van het transformeren van mensen door middel van onderwijs, medisch, sociaal en pastoraal werk met speciale aandacht voor kansarmen, zieken, vrouwen, kinderen en gehandicapten.
Tegenwoordig zijn er meer dan 1,000 dienstmaagden uit Nigeria, Ghana, Togo, Sierra Leone, Kameroen, Kenia en Groot-Brittannië actief op dit gebied. Onze huizen staan ook in Italië, de Verenigde Staten en Duitsland.
Ons algemene huis bevindt zich in de staat Akwa Ibom in Nigeria.
Onze huidige algemene overste is Moeder Germaine Ocansey uit Ghana.