My HIC SUM bij de Misericordia van Adrano
HIC SUM: HIER BEN IK! Mijn ervaring bij de Adrano Fraternity of Mercy
Ik sta op het punt de missie die mij hier in Adrano is toevertrouwd af te ronden. Dus richt ik mij tot u, mijn liefste Eerwaarde Moeder Generaal en Raad, dank u voor uw morele en spirituele steun en voor uw vertrouwen dat mij in staat heeft gesteld ons Charisma op een andere manier te beleven.
Ik ben jou ook heel dankbaar Zuster Esther, de afgevaardigde, en aan alle raadgevers van de delegatie van Madagaskar voor het kiezen van mij om deze missie te leven, die mijn spirituele achtergrond heeft verrijkt en mij meer dan gemotiveerd heeft om met u samen te werken voor het welzijn van onze religieuze familie. Dank u wel!
Toen zuster-afgevaardigde mij over deze ervaring vertelde, was mijn eerste reactie "afwijzing". Ik had verschillende excuses: mijn gezondheidstoestand, mijn verantwoordelijkheden, mijn onvermogen om... Ik vroeg me af waarom ze mij in plaats van een andere non moesten kiezen... Meerdere keren weigerde ik, totdat ik, door Gods genade, de moed had om te zeggen: "Hier ben ik, Heer, uw wil geschiede." Deze beslissing werd genomen ten behoeve van kwetsbare mensen die aan de zorg van de congregatie waren toevertrouwd.
Dus dit "ja" vroeg mij om toezeggingen: om "te reageren en te vertrekken met Gods genade," en ik wist dat het niet makkelijk zou zijn. Ik zou offers moeten brengen, maar deze offers zouden vrucht dragen voor de missie in Madagaskar, voor de Congregatie en vooral voor Gods vergeten en gemarginaliseerde kinderen in de maatschappij.
Ik was er sterk van overtuigd, maar toch waren mijn zorgen nog niet verdwenen: alleen reizen, Italiaans spreken, ver van de gemeenschap wonen… Dus ik wijdde al mijn gebedsintenties aan deze nieuwe missie van mij en God bood me een oplossing: de afgevaardigde vertelde me dat ze met me mee zou gaan en twee maanden bij me in Italië zou blijven. Dat bemoedigde me enorm.
De moeilijkheden
Ik begon Italiaans te leren, maar ik had nog niet de moed gehad om het te oefenen met mijn medezusters, die Italiaans spreken. Pas toen ik aankwam op het Generalaat in Rome, begon ik een paar woorden Italiaans te mompelen. Ik had het gevoel dat ik er niet toe in staat was, omdat mijn begripsvermogen beperkt was en mijn Italiaanse woordenschat ontoereikend leek.
Ik had moeite om gesprekken te volgen en de juiste woorden te vinden. Hoewel Mother General en Sister Esther me altijd aanmoedigden, vond ik het echt moeilijk om mezelf uit te drukken.
Deze moeilijkheden zorgden er aanvankelijk voor dat mijn integratie in de “Broederschap van Barmhartigheid” in Adrano moeilijk: mezelf uiten was een pijn voor mij en ik gaf er de voorkeur aan om alleen te zijn. Als ik thuiskwam, had ik altijd hoofdpijn. Maar beetje bij beetje, vooral met Gods genade, werd mijn tong losser en vond ik de moed om mezelf op mijn eigen manier uit te drukken.
Mijn ervaring in Misericordia
Het warme welkom van het team heeft mij veel vertrouwen gegeven in een actieve samenwerking.
Binnen twee dagen na aankomst werden we meteen op transport gestuurd met de jongeren van de ambtenarij. De eerste dag leek bijna op een sightseeingtrip of een bezoek aan een nieuwe plek, omdat ik niet bekend was met hun activiteiten en dienst.
Gedreven door mijn nieuwsgierigheid begon ik toen de activiteiten van de jonge vrijwilligers te observeren: patiënten met respect verwelkomen, morele steun, begeleiding... Vanaf de allereerste dienst wilde ik met veel plezier aan dit alles blijven deelnemen. Ik voelde me geblokkeerd door het probleem van de Italiaanse taal, maar ik kon het inhalen dankzij de gebaren, de glimlachen en de paar woorden die ik kende. Na verloop van tijd kon ik een goede relatie opbouwen met alle vrijwilligers en zelfs met de patiënten.
Werken met de jonge vrijwilligers heeft me veel geleerd en ik heb ervan geprofiteerd door te leren door een aantal van hun gebaren te observeren in hun zorgactiviteiten. Dag na dag voelde ik dat ik beter werd en ik kon ook deelnemen aan buitenactiviteiten voor gezondheidszorg bij verschillende evenementen. Mijn resultaten werden ook steeds beter dankzij de "eerstehulp"-training die werd georganiseerd door "Misericordia."
Gods genade is in actie…altijd!
“Gods Genade is in actie…Altijd!” Luigi Spadoni, de oprichter van spazio + spadoni, gebruikt deze zin altijd om het team aan te moedigen in hun missie. Het is uit deze zin dat we alle kracht putten om onszelf te geven, door de diensten die elke dag nodig zijn: waar we ook zijn, we moeten getuigen zijn van de Barmhartige God, getuigen van Gods liefde.
Deze ervaring binnen “Barmhartigheid” heeft mij de kans gegeven om de manier van leven van het charisma van de Congregatie van de Zusters van het Heilig Hart van Jezus van Ragusa (vgl. “Aard en doel van het Instituut” art. 4).
Voor de Zusters van het Heilig Hart van Jezus van Ragusa, de werk van barmhartigheid vertegenwoordigt een waar toevluchtsoord voor de gemarginaliseerden. Ons doel is dat onze inspanningen geluk, vervulling en vooruitgang brengen voor iedereen, en helpen een betere wereld te bouwen. Dit alles vereist dat we het spirituele leven diepgaand leven, dat gemanifesteerd moet worden door bereidheid, bereidheid om onszelf aan anderen te geven, vrijgevigheid en zelfonderwijs om steeds meer vaardigheden te bezitten. Al onze intenties moeten gericht zijn op het goede voor anderen: er mag geen egoïsme zijn, we moeten er altijd naar streven om anderen een leven te geven dat "waardig" is.
Ik voel me klein vergeleken met de genaden die ik heb ontvangen. Ik heb weinig gedaan, maar aan het einde van mijn ervaring kan ik zeggen dat de Barmhartige God groot is. Ik heb in feite alles kunnen bereiken wat ik nodig had. Ik ben echter dolgelukkig, omdat de Goede Heer mij de kans heeft gegeven om samen met andere mensen, in een land dat nieuw voor mij is, van Zijn wonderen te genieten. Het was ondenkbaar voor mij om vreugde te vinden, ver weg van mijn zussen wonend; maar de Heer is altijd dichtbij mij om mij te troosten, om mij aan te moedigen en Hij stuurde mij zoveel mensen die mij verwelkomden, mij met zoveel genegenheid hielpen en de vreugden en het lijden met mij deelden.
Dank U Heer, dankzij Uw immense genade heb ik de kans gehad om anderen te dienen door het verspreiden van JOUW LIEFDEIk dank ook Luigi Spadoni die vertrouwen stelde in onze congregatie en ons uitnodigde om deze ervaring te beleven en onszelf te verrijken, ook spiritueel.
Ik wil nogmaals mijn dank uitspreken aan Don Pietro Strano en zijn familie, die mij gedurende deze zes maanden hebben ontvangen. Ik heb nooit iets tekortgehad, God zegene u. Evenzo dank ik het team van de Adrano "Misericordia" onder leiding van gouverneur Pietro Branchina en zijn staf. Jullie zijn het hart van mijn ervaringen in de broederschap, trainingen en diensten. Ik voel me te verwend door jullie allemaal en ik ben erg trots op jullie. Om jullie te bedanken kan ik jullie alleen mijn gebeden beloven. Aan jullie allemaal en alle mensen in Adrano die ik heb leren kennen. Ik ben erg dankbaar voor jullie vriendelijkheid, jullie medeleven, jullie vrijgevigheid. Moge God jullie beschermen en belonen!
Zuster Yolande – Heilig Hart van Jezus Zusters van Ragusa
Afbeeldingen
- spazio + spadoni
- Digitaal gecreëerde afbeelding