
De doden begraven - Zevende korporaalwerk van barmhartigheid
De werken van barmhartigheid door de ogen van een bijbelgeleerde
Bijbelgeleerde en vriend Carlo Miglietta begeleidt ons in onze dagelijkse reflectie op de Werken van Barmhartigheid. Momenteel, Spazio Spadoni bereidt zich voor om broeders en zusters uit vele delen van de wereld te verwelkomen om samen hulpmiddelen te bouwen om de werken te verspreiden.
Het zevende werk van korporaal barmhartigheid is "de doden begraven".
De bijbelgeleerde wijst ons erop dat hij die dit werk uitvoert vergelijkbaar is met:
- Abraham, die Sara begraaft (Gn 23:6); Jozef, die zijn vader Jacob begraaft (Gn 50:7, 14); Tobi, die met gevaar voor eigen leven de doden begraaft en hiervoor moet vluchten en zijn bezittingen worden geconfisqueerd door koning Sanherib (Tob 1:17-20); en die dan, thuisgekomen, onbevreesd dit werk van barmhartigheid hervat, tot verbazing en spot van zijn buren (Tb 2:1-9).
- De vrouw, een zondaar volgens Lc 7, zalft Jezus met geparfumeerde olie in Bethanië, en Jezus roept uit: "Hij goot deze olie op mijn lichaam, hij deed het met het oog op mijn begrafenis" (Mt 37-26).
- Jozef van Arimathea, die Jezus zijn eigen graf schonk, en die de moed had om zich bij Pilatus aan te bieden en hem om het lichaam van Jezus te vragen (Mt 27:57-60).
- Nicodemus, die een mengsel van honderd pond aromaten meebracht om het lichaam van Jezus te zalven (Jh 19:38-42).
De bijbelgeleerde herinnert ons er ook aan dat wie de doden begraaft, het Woord van God hoort
Hieronder enkele uittreksels:
- 'Zoon, huil om de dode man en begin als iemand die wreed lijdt te klagen; begraaf dan zijn lichaam volgens zijn ritueel en verwaarloos zijn graf niet' (Sir 38:16).
- "Hun lichamen werden in vrede begraven" (Sir 44:14).
- "Het lichaam is niet voor de onreinheid, maar voor de Heer, en de Heer is voor het lichaam" (1 Korintiërs 6:13).
- “Weet u niet dat uw lichaam leden van Christus is?” (1 Kor 6:15; 12:27; Ef 5:30).
- “Weten jullie niet dat jullie lichamen tempels zijn van de Heilige Geest die in jullie is en die jullie van God hebben…? Verheerlijk daarom God in uw lichaam!” (1 Kor 6:19-20).
- "Wij wachten... op de verlossing van ons lichaam" (Romeinen 8:23).
- “Het is noodzakelijk dat dit vergankelijke lichaam bekleed wordt met onvergankelijkheid en dit sterfelijke lichaam bekleed wordt met onsterfelijkheid” (1 Korintiërs 15:53).
- “Want wij weten dat wanneer dit lichaam, onze woning op aarde, wordt weggegooid, wij van God een woning zullen ontvangen, een eeuwige woning in de hemel” (2 Korintiërs 5:1).
- "Jezus zal ons ellendige lichaam veranderen om het gelijk te maken aan zijn heerlijk lichaam" (Fil 3:21).
De bijbelgeleerde laat ons aan het einde van dit werk achter met een provocatie, een vraag: weten we hoe we "vissers van mensen" moeten zijn (Mc 1), degenen identificeren die voor de lichamen van de doden zorgen en de zaligspreking verkondigen van barmhartigheid met de tekst "Zalig de barmhartigen" (Mt 7)?
Begrafenis in Afrika
Terwijl in de westerse cultuur het onderwerp dood bijna taboe is, staat het in de Afrikaanse cultuur in nauwe verbondenheid met het leven. God is leven en als zodanig is het leven eeuwig.
Van oudsher werd gedacht dat de doden terug konden komen om de levenden bang te maken door middel van hun ziel, die zelfs na de dood in leven bleef; deze gedachte heeft er altijd voor gezorgd dat er een speciale zorg was voor een dood lichaam en zijn waardige begrafenis. In heel Afrika is er een algemeen gezegde: 'Als een oude man sterft, is het alsof je een bibliotheek in brand steekt' om de rol van de bejaarde te benadrukken, niet een last of een verschoppeling, maar een rijke bron van kennis dankzij hun lange levenservaring, een verstandig. Daarom gaan hun overlijden en begrafenis gepaard met een langere rouwperiode van meerdere dagen en een grootse ceremonie waarin verhalen worden verteld, dansen worden opgevoerd en hetzelfde eten en drinken wordt aangeboden dat de overledene in zijn leven dronk, alles in hun geheugen.
Collectieve aanbidding van de doden wordt een belangrijk moment waarop familieleden, familie en vrienden samenkomen om na te denken en belangrijke beslissingen te nemen. Elke persoon verlangt naar een ruimte om zijn of haar herinnering en persoonlijk afscheid te uiten. Het verlies van een dierbare wordt in Afrika niet alleen geassocieerd met verdriet en rouw, maar ook met de vreugde om deel te kunnen nemen aan traditionele en religieuze diensten die de levenden verbinden met de dierbare overledenen; het wordt bijna een feest. In Afrika brengt de rouw en begrafenis van een overleden persoon zeer hoge kosten met zich mee, en die worden allemaal gedragen door zijn of haar familie; maar zelfs en vooral in dit geval ervaart men de solidariteit en verbondenheid van de mensen van de gemeenschap.
Meer informatie over de HIC SUM project
Handleiding van Spazio Spadoni
Bibliografie
Carlo Miglietta - Le Opere di Misericordia
Carlo Miglietta - Werken van barmhartigheid
Carlo Miglietta - Oeuvres de miséricorde
Lees ook
Gevangenen bezoeken - Zesde Korporaal Werk van Barmhartigheid
Zieken bezoeken - Vijfde Korporaal Werk van Barmhartigheid
Accommodatie voor pelgrims - Vierde Korporaal Werk van Barmhartigheid
De naakten aankleden - Derde korporaalwerk van barmhartigheid
Drank geven aan de dorstigen - Tweede Korporaal Werk van Barmhartigheid
De hongerigen voeden - Eerste korporaalwerk van barmhartigheid
De werken van barmhartigheid van Brazilië tot Italië