Heilige van de Dag voor 9 november: St. Elizabeth van de Drie-eenheid
St. Elizabeth van de Drie-eenheid: een gebedsleven als spirituele missie
Naam
Elisabeth Catez
Titel
Karmeliet
Geboorte
18 juli 1880, Bourges, Frankrijk
Dood
09 november 1906, Dijon, Frankrijk
Herhaling
09 november
Martyrologie
2004 editie
Zaligverklaring
25 november 1984, Rome, paus Johannes Paulus II
Heiligverklaring
16 oktober 2016, Rome, Paus Franciscus
Romeinse Martyrologie
In Dijon, Frankrijk, St. Elizabeth van de Allerheiligste Drie-eenheid Catez, een maagd van de Orde van de Ongeschoeide Karmelieten, die van kinds af aan in het diepst van haar hart het mysterie van de Drie-eenheid zocht en overwoog en, terwijl ze nog jong was, te midden van veel verdrukking , kwam, zoals ze had gewenst, naar liefde, licht en leven.
De heilige en missie
St. Elizabeth van de Drie-eenheid vertegenwoordigt een uniek voorbeeld van hoe christelijke missie kan worden geleefd door het contemplatieve leven. Haar missie was niet zozeer door externe activiteiten, maar eerder door het verdiepen van haar relatie met God en het getuigen van deze relatie in haar monastieke omgeving. Elizabeth voelde dat haar "zijn met God" een impact had die veel verder ging dan de muren van haar Karmel. In Elizabeth wordt missie een innerlijke pelgrimstocht, een constante ontdekking van Gods aanwezigheid in de ziel, een reis die verlicht en transformeert. Voor haar nam de missietaak de vorm aan van een levende weerspiegeling van de Drie-eenheidsliefde, van het geven van een stem aan het stille gebed dat hemel en aarde verenigt. Haar onderwijs, muziek en woorden waren middelen waarmee ze de rijkdom van haar spirituele ervaring communiceerde en anderen uitnodigde om de diepe gemeenschap met God aan te gaan die ze had ontdekt. Deze visie transformeerde het traditionele begrip van missie: in plaats van eropuit te gaan om te onderwijzen, bracht Elizabeth anderen binnen, op haar reis naar eenheid met goddelijke Liefde. Haar missie was intrinsiek verbonden met luisteren, verwelkomen en delen van haar intieme ervaring van de Drie-eenheid, en bood een model van hoe gebedsleven missionaire resonantie kan hebben. Het leven van St. Elizabeth van de Drie-eenheid blijft een getuigenis van de kracht van gebed als een missionaire kracht. Haar bestaan suggereert dat er een missie diepgeworteld is in de roeping om volledig aanwezig te zijn voor God, want het is in die aanwezigheid dat men de bronnen ontdekt waaruit acties van diepgaande universele impact en betekenis kunnen voortvloeien. Zijn missie wordt gerealiseerd in de diepten van de stilte, waar woorden plaatsmaken voor liefde, en liefde de meest welsprekende van alle verkondigingen wordt.
De heilige en barmhartigheid
St. Elizabeth van de Drie-eenheid is een figuur die de intieme ervaring van het goddelijke belichaamt genade, de diepte van contemplatie combinerend met de impuls om dit centrale aspect van het christendom te leven en over te dragen. Haar monastieke leven was nooit gescheiden van een diep gevoel van empathie en deelname aan het lijden van anderen, maar was eerder een voortdurende uitstorting van Gods mededogen door gebed en opoffering. Elizabeth zag de ziel als een "heiligdom" waar de Drie-eenheid zich manifesteert en waar de essentie van goddelijke genade wordt onthuld. Voor haar was leven in Gods barmhartige liefde de hoogste roeping, een oproep waaraan iedereen wordt uitgenodigd om te reageren. Haar spiritualiteit was doordrenkt met dit bewustzijn, wat werd weerspiegeld in haar liefdevolle en begripvolle benadering van haar zusters en al degenen die haar om hulp en advies vroegen. Bij Elizabeth was genade geen geïsoleerde praktijk, maar een staat van zijn, een voortdurende aanwezigheid die zich uitte in de tederheid van haar woorden en in de stille toewijding aan kleine dagelijkse dingen, waarin ze de mogelijkheid herkende om Christus te dienen in haar broeders en zusters. Zij was een getuigenis van het feit dat genade ook kan ontspringen uit het hart van degenen die voor afzondering kiezen, en op onverwachte manieren naar buiten kan reiken door de kracht van gebed en offerande. St. Elizabeth laat zien hoe genade een transformerende aanwezigheid kan worden in het gebedsleven, een pad dat rechtstreeks naar het hart van God leidt. In haar zien we hoe goddelijke genade elk aspect van het leven kan beïnvloeden, niet alleen in externe liefdadigheidswerken, maar ook in het diepe innerlijke werk van vereniging met Trinitaire liefde. Haar leven en geschriften blijven een bron van inspiratie om Gods genade te zoeken en te weerspiegelen met een toewijding die de grenzen van het zichtbare overstijgt, wat laat zien dat het hart dat zich opent voor Gods genade op zijn beurt een kanaal wordt waardoor deze genade de wereld in kan stromen.
Hagiografie
Elizabeth Catez werd op 18 juli 1880 geboren in het militaire kamp van Avor, nabij Bourges; Het gezin woonde een tijdje in Auxonne en verhuisde vervolgens naar Dijon, waar op 2 oktober 1887 haar vader stierf. Elisabeth was een levendig, onstuimig, bedachtzaam en lastig kind (haar zus Marguerite omschreef haar op een gegeven moment als een “klein duiveltje”), maar haar eerste communie, ontvangen op 19 april 1891, veroorzaakte, hoewel het haar karakter niet veranderde, een diepgaande verandering bij haar, later versterkt door het sacrament van het vormsel, op 18 juni van hetzelfde jaar. Hoewel ze nog zo jong was, begon ze een roeping voor stilte en…