De werken van barmhartigheid als teken van hoop in lijden
De Wereldziekendag ligt inmiddels achter ons, maar er is nog steeds één vraag die ons bezighoudt: kunnen we hoop hebben terwijl we lijden?
Hoop en pijn - het lijkt ons onmogelijk, maar ware hoop wordt geboren in pijn!
Pijn als leraar van genade
Verdriet, fysiek of emotioneel, is een onontkoombaar onderdeel van het menselijk bestaan. Het kan zich in talloze vormen manifesteren: van het verlies van een geliefde, tot ziekte, tot teleurstelling, tot angst. Dit diepe en vaak verwoestende gevoel heeft het vermogen om onze zekerheden tot as te reduceren, waardoor we kwetsbaar en gedesoriënteerd achterblijven. Echter, in zijn wreedheid draagt verdriet waardevolle lessen met zich mee. Het leert ons nederigheid, herinnert ons aan onze sterfelijkheid en spoort ons aan om betekenis en troost te zoeken.
Door pijn kunnen we een dieper begrip van onszelf en anderen ontwikkelen. Lijden maakt ons empathisch, verbindt ons met de ervaringen van anderen en maakt ons bewust van de zwakheden die we als mens delen. In zekere zin kan pijn worden gezien als een strenge maar onmisbare leraar, die ons door de schaduwen van ons bestaan leidt en ons voorbereidt om te weten hoe we moeten oefenen werken van barmhartigheid met meer bewustzijn, empathie, nederigheid en authenticiteit.
Hoop als baken
In tegenstelling tot verdriet, hoop is als een lichtend baken in de stormen van het leven. Het is de levenskracht die ons vooruit stuwt, die ons doet geloven in een betere toekomst ondanks de ontberingen van het heden. Hoop is wat ons staande houdt in de donkerste momenten, die ons de kracht geeft om na elke val weer op te staan en door te blijven worstelen en leven in de voetsporen van de verrezen gekruisigde Jezus.
Hoop is de overtuiging dat er, ondanks alles, mogelijkheden zijn voor verandering en verbetering. Het is de vonk die onze dromen doet ontbranden en ons motiveert om ze te volgen. Zonder hoop zouden onze levens en acties zonder richting en betekenis zijn.
Het mysterie tussen hoop en verdriet
Rouw kan onze hoop versterken, waardoor deze levendiger en betekenisvoller wordt. Tegelijkertijd kan hoop pijn draaglijker maken, door een lichtstraal te bieden in het midden van de duisternis.
Buiten de menselijke logica is het een mysterie van God die in ons werkt, in onze harten. De mens is in staat tot hoop in pijn, maar we zijn niet altijd in staat om dit vermogen aan te boren.
Alles vindt zijn oorsprong in het Paasmysterie van Jezus, in Hem Gekruisigd en Opgestaan. Net als Hij kunnen we pijn lijden, de bodem raken, maar door lief te hebben bloeien we nieuw leven op en komt het onverwachte.
Liefde is een teken dat we hoop hebben en dat het mogelijk is om iets te veranderen en het kwaad in de wereld te verslaan. Als ik een hongerige persoon voed, toon ik mijn hoop dat er morgen een wereld zonder honger kan zijn.
Hoop motiveert ons om lief te hebben, en onze liefde geeft geboorte aan hoop in de harten van de lijdenden. We zijn allemaal verbonden, geven en ontvangen vonken van hoop in onze harten.
We weten dat de verrezen Jezus de sporen van zijn wonden draagt, sporen van liefde. Zelfs onze wonden en valpartijen kunnen verlost in Hem opstaan. Dit is onze hoop: het is niet om onze problemen nu op te lossen, maar om ze verlost in Hem te vinden. We hopen op wat onzichtbaar en ongehoord is, en dit is hoe we tot de heldendaden van Hoop komen: wanneer we bijvoorbeeld een broeder of zuster troosten die verdrietig is, terwijl ons hart gebroken is. Dit is pure liefde zonder interesse, maar vol hoop.
Laten we doorgaan met het zaaien van hoop in lijdende harten door concreet te leven genade, en er zal ook in ons nieuwe hoop opbloeien!
Beeld
- Afbeelding digitaal gemaakt door spazio + spadoni