D zoals waardigheid
Welke taal “spreken” missionarissen? Hun taal is een alfabet van genade, met letters die woorden nieuw leven inblazen en werken genereren
Ik zie nog steeds een meisje voor me dat in onze parochie van Nefa in Kameroen aan aids stierf.
Ik was geroepen om haar een laatste christelijk afscheid te geven, een goede reis.
Toen ik haar kamertje binnenkwam, zag ik haar weer in haar bed. Haar ogen waren uit hun kassen, dun, je kon al haar botten tellen. Ze ademde zwaar. Ik kon nu zien dat ze nog maar weinig te leven had. Ze was misschien begin twintig, midden twintig. In de bloei van haar leven, zouden we zeggen.
En toch was ze daar, alleen met haar moeder.
Een bloem die verdroogde door de onverschilligheid en het kwaadaardige oordeel van de buurtbewoners.
Niemand gaf haar meer water, meer zelfvertrouwen en meer mogelijkheden om haar geur overal mee naartoe te nemen.
Maar ze was een persoon met haar waardigheid.
Als ik nu aan haar terugdenk (ik weet niet meer hoe ze heette. Niemand had het me verteld en ik had niet de moed gehad om het te vragen), vraag ik me af wat DIGNITÀ betekent.
Ik heb geprobeerd om voor elke letter een woord te vinden. Misschien kan het helpen om het beter te begrijpen en het te geven, te herkennen aan degenen die het om verschillende redenen niet meer hebben!
D voor GEVENIk denk dat het gaat om het dichtbij zijn van elke persoon, de mooiste dingen met hen delenNiet alleen geven, maar ook ontvangen: dat wil zeggen, aan elkaar geven.
Ik als SAMEN. Omdat je je handen vuil moet maken, blijf niet weg van degenen die lijdenZeg bijvoorbeeld niet, wanneer u wordt uitgenodigd om mensen in nood te bezoeken, “Ik ben bang om te storen,” maar ga het huis uit en klop op de deur om de andere persoon in uw leven toe te laten.
G voor KORRELVaak hebben mensen die de hoop hebben verloren iemand nodig die hen kan helpen.om hen de moed te geven om steeds weer opnieuw moeilijkheden onder ogen te zien. Om geen medelijden met zichzelf te hebben, om te denken dat ze waardeloos zijn.
N voor INDERDAAD. Tegen alles en iedereen. De eerste vriend van onszelf zijn wij. We hoeven niet altijd te wachten en te denken dat anderen ons wel te hulp zullen schieten.
Ik voor VERBETERINGEN. In het leven gaat niet alles altijd goed. Er zullen ook moeilijke tijden zijn (ziekte, rouw) en daar moeten we ons op voorbereiden. Denk niet dat Iemand het op ons gemunt heeft. Serenely (hoewel het niet altijd gemakkelijk is om dat te doen en het niet alleen te zeggen), walk. De weg is niet altijd vlak, maar er zijn wel afdalingen en stijgingen.
T voor TRADITIE. Het kan gebeuren dat iemand die je vertrouwde, je in de steek laat, je verraadt, omdat ze belangrijke vrienden hebben gevonden, van wie ze kunnen krijgen wat jij niet kunt geven. Hoe vaak is het ons niet overkomen om te zeggen: "maar van hem had ik het gewoon niet verwacht." Dit is waar de paus het over heeft: de cultuur van het weggooien. Wanneer je niet langer interessant bent voor degenen die je vroeger 'vrienden' noemde en ze je hebben gedumpt, ben je alleen. Als je knap, rijk, knap, een VIP, een politicus op de top van een golf, een voetballer, een acteur bent... en iedereen houdt van je, dan is er geen probleem. Maar dan doet de tijd altijd recht en beland je in de hoek. Je slaat de pagina om en er zal nooit meer over je worden gesproken.
Tenslotte de A. als (in) WACHTENWacht niet tot iemand om je geeft; ga door met leven, laat jezelf niet verdrietig zijn, verzoen je met je verleden en denk positief.
Misschien hebben al deze woorden weinig nut, maar voor mij hielpen en helpen ze mij nog steeds om betekenis te geven aan WAARDIGHEID.
bron
- Vader Oliviero Ferro
Beeld
- Afbeelding digitaal gemaakt door spazio + spadoni