20 oktober 2024: Paus Franciscus roept 14 nieuwe heiligen uit
Op een Sint-Pietersplein vol gelovigen riep de Heilige Vader de heiligen Manuel Ruiz López en zeven metgezellen en Franciscus, Mooti en Raffaele Massabki, Giuseppe Allamano, Marie-Léonie Paradis en Elena Guerra uit tot heiligen
Paus Franciscus leidde op zondag 20 oktober de mis van heiligverklaring van elf martelaren van Damascus, gemarteld in 1860: Manuel Ruiz López en zeven gezellen en Francis, Mooti en Raffaele Massabki, Maronitische lekengelovigen. De priester Giuseppe Allamano, oprichter van de Consolata Missionarissen, Marie-Léonie Paradis, oprichter van de Kleine Zusters van de Heilige Familie, en Elena Guerra, oprichter van de Oblaten van de Heilige Geest, Apostel van de Heilige Geest.
De preek
In de homilie gaf de paus commentaar op de passage uit het evangelie waarin Jezus ongemakkelijke vragen stelt aan Jakobus en Johannes die in hun hart beweren een ereplaats te hebben naast een overwinnende en glorieuze Messias, en zich voorstellen dat hij “een tweede logica van macht” is. Zelfs in de Kerk komt deze gedachte en deze zoektocht: eer, macht… Jezus niet. Hij is niet de Messias die zij denken; hij is de God van liefde, die zichzelf vernedert, die zwak wordt om de zwakken op te richten, die werkt voor vrede en niet voor oorlog, die kwam om te dienen en niet om gediend te worden.
De beker die de Heer zal drinken is het offer van zijn leven, aan ons gegeven uit liefde, tot de dood en de dood aan het kruis. Rechts en links van Jezus aan het kruis zijn twee dieven “met Christus genageld in pijn en niet gezeten in heerlijkheid”.
"Het is niet degene die domineert die wint, maar degene die uit liefde dient", onderstreepte de paus opnieuw. Jezus "maakt zichzelf tot laatste, zodat mensen kunnen worden verheven en de eersten kunnen worden". Jezus helpt de discipelen om zich te bekeren en hun mentaliteit te veranderen, om niet te denken volgens de logica van de wereld, maar volgens de stijl van God die dienstbaarheid is. Het is noodzakelijk om Gods stijl aan te nemen, gemaakt van dienstbaarheid, liefde, nabijheid, mededogen en tederheid, ver van de logica van macht en roem.
Getuigen van het Evangelie
De nieuwe heiligen, “discipelen van het Evangelie” zoals de paus hen definieerde, leefden de stijl van Jezus: dienstbaarheid. Het geloof en het apostolaat dat zij uitvoerden, voedden geen wereldse verlangens en machtswellust in hen, maar werden integendeel dienaren van hun broeders, creatief in het doen van het goede, standvastig in moeilijkheden, edelmoedig en vreugdevol, zelfs tot aan het martelaarschap.
“Wie met liefde dient – zei de paus – zegt niet: ‘nu is het de beurt aan iemand anders’”. Dienstbaarheid is de vrucht van een nieuw hart. Dit is een gedachte voor werknemers, niet voor getuigen. Dienstbaarheid wordt geboren uit liefde en liefde kent geen grenzen, het maakt geen berekeningen, het wordt besteed en gegeven. Het is niet beperkt tot produceren om resultaten te brengen, het is geen incidentele prestatie, maar het is iets dat uit het hart komt, een hart vernieuwd door liefde en in liefde.
Het apostolaat van Santa Elena Guerra
Terwijl paus Franciscus deze leringen gaf, was het niet moeilijk om te denken aan de ‘dienst’ die Elena op verschillende gebieden verleende, te beginnen met haar reis naar Porcari om de mensen te helpen die getroffen waren door cholera.
In de stad ging hij de zieken thuis bezoeken. Met nederigheid en zelfverloochening werd hij een bedelaar, van deur tot deur, om geld in te zamelen voor het onderhoud van de missionarissen en steun voor hun werken. Hij uitte ook zijn dienst op het gebied van onderwijs en catechese, door een school op te richten. Nederige dienaren, naar het voorbeeld van Santa Zita, wilde hij zijn nonnen. Hij leefde ook in de geest van "dienst" de samenstelling van talrijke boekjes om "devotie" aan de Heilige Geest te bevorderen.
Zoals pater Igino Tubado opmerkt, is “Dienst” de vrucht van “diepe spirituele volwassenheid”, een volwassenheid die Johannes Paulus II toeschreef aan de Heilige Geest. De Gaven van de Heilige Geest leiden de mens tot goed doen. “De liefde van God – schreef Sint-Helena – wil geen filosofie, maar eenvoud, een breed en genereus hart”. De deugden van het hart, legde Elena uit, zijn “zachtmoedigheid, nederigheid en liefdadigheid, die zich manifesteren in zoete goedheid.
Deze zoete goedheid wordt extern uitgedrukt in zoet spreken, zoet luisteren, zoet kijken, zoet bevelen, zoete groeten: kortom, zoete coëxistentie. Intern bestaat de zoete goedheid uit amaretto. Maar om lief te hebben, moeten we achten en achten wat God acht.” Al dit spirituele werk in ons is het werk van de Heilige Geest.
Het is de Heilige Geest, die harten van steen transformeert in harten van vlees, in staat tot zoetheid, tederheid, nabijheid en mededogen. De Heilige Geest is Liefde, en liefde kan niet anders dan liefhebben. De heiligverklaring van de zalige Elena Guerra leidt ons ertoe de Heilige Geest te herontdekken en Hem altijd en voortdurend aan te roepen, zodat Hij gedachten, woorden en werken leidt volgens de wil van God, en dat dienstbaarheid alleen Liefde is.
Na de heiligverklaring is het noodzakelijk om de leer van de heilige Elena Guerra te blijven verdiepen en de drie woorden die paus Franciscus ons gaf in ons hart te bewaren: nabijheid, medeleven, tederheid, en deze te lezen in het leven van de Apostel van de Heilige Geest, omdat elk werk dat wij moeten realiseren, eenvoudigweg liefde is.