سنت روز برای 9 دسامبر: سنت خوان دیگو

روایت ظواهر گوادالوپ قانع کننده است. قهرمان داستان یک سرخپوست مکزیکی ناشناخته به نام خوان دیگو است که در اواسط دهه 1500 با ویرجین بر روی تپه ای روبرو می شود، مکانی که در طول قرن ها به مرکز زیارت ماریان در سراسر جهان تبدیل خواهد شد.

داستان خوان دیگو

زمینی سنگلاخ که حتی علف ها هم برای رشد کردن تلاش می کنند.

این همان چیزی است که یک هندی 57 ساله در سحرگاه 9 دسامبر 1531 از آن عبور می کند.

از آنجایی که او چند سال قبل غسل تعمید داده شد، خوان دیگو نامیده می‌شود، اما نام اصلی او "Cuauahtlatoatzin" است که در زبان آزتک به معنای "کسی که مانند عقاب گریه می کند" است.

مردی که دهقانی است، از روستای خود به مکزیکوسیتی می‌رود، زیرا شنبه است و آن روزی است که مبلغان اسپانیایی آن را به تعلیم آموزه اختصاص می‌دهند.

خوان دیگو با رسیدن به پایه تپه Teyepac توسط یک چیز عجیب جذب می شود.

آواز پرنده ای که تا به حال نشنیده بود.

سپس سکوت و صدای آرامی که او را صدا می زد: "جوانتزین، خوان دیگوتزین".

مرد به بالای تپه صعود می کند و خود را در برابر زنی جوان با لباسی می بیند که مانند خورشید می درخشد.

او با تعجب در مقابل او زانو می زند و به او گوش می دهد که خودش را معرفی می کند: من "مریم باکره کامل، مادر خدای حقیقی و یگانه" هستم.

نشانه ای برای باور

خانم خوان دیگو را به یک وظیفه واگذار می کند.

تا به اسقف بگوید چه اتفاقی برای او افتاده است تا معبدی ماریان در پایه تپه ساخته شود.

گفتن باور نکردنی آسان نیست و در واقع اسقف، Mgr Zumarraga، یک کلمه را باور نمی کند.

در غروب، روی تپه، حساب شکست بانو را از کار نمی‌اندازد، او از خوان دیگو دعوت می‌کند تا روز بعد دوباره تلاش کند.

این بار اسقف چند سؤال دیگر در مورد ظهور می پرسد، اما همچنان بدبین است.

هندی باید برای او نشانه ای بیاورد، او می گوید، وگرنه چیز افسانه می ماند.

دهقان درخواست را به بانو برمی گرداند و او موافقت می کند که برای روز بعد علامتی به او بدهد.

در اینجا غیر منتظره اتفاق می افتد.

کشاورز متوجه می شود که عموی بیمار او اکنون در حال مرگ است.

پس از یک شب رنج، فوریت پیدا کردن یک کشیش می شود، بنابراین در صبح روز دوازدهم خوان دیگو به راه می افتد و در اوج Teyepac، مسیر خود را تغییر می دهد تا از رو در رو شدن با بانو جلوگیری کند.

اعجوبه تیلما خوان دیگو

حرکت بیهوده است.

بانو دوباره روبرویش است و از او می پرسد که چرا اینقدر عجله دارد؟

دهقان خجالت زده با استغفار و توضیح همه چیز خود را به زمین می اندازد.

خانم به او اطمینان می دهد.

او می‌گوید عمویش قبلاً شفا یافته است، بلکه از خوان دیگو دعوت می‌کند تا از تپه بالا برود تا چند گل بچیند تا نزد اسقف ببرند.

گل های زیبای کاستیل در میان سنگ ها جوانه زده اند، چیزی که در اواسط دسامبر غیرممکن است.

هندی مقداری از آن را می گیرد و آنها را در تیلما، شنل پارچه ای زمختی که می پوشد، می پیچد، سپس به مکزیکو سیتی می رود.

پس از یک پیش اتاق طولانی، او توسط اسقف معرفی می شود.

خوان دیگو حقایق جدید را بازگو می کند و سپس شنل را در مقابل حاضران باز می کند.

در همان لحظه، تصویر باکره بر روی تیلما تولید می شود، نمادی که قرار است در همه جا مشهور شود و مورد احترام قرار گیرد.

خوان دیگو، نگهبان ویرجن

جاده از آنجا به بعد سراشیبی است.

اسقف به محل ظهور همراه می شود، سپس کار را آغاز می کند و تا 26 دسامبر اولین کلیسای کوچک در کنار تپه معجزه آماده می شود.

خوان دیگو، که چند سالی بیوه شده بود، درخواست کرد و در خانه کوچکی در کنار کلیسا اقامت گرفت.

برای 17 سال دیگر، تا سال 1548، او نگهبان وفادار بانو، ویرجن مورنیتا باقی خواهد ماند.

ژان پل دوم در 31 ژوئیه 2002 خوان دیگو را به عنوان قدیس معرفی کرد.

همچنین بخوانید:

سنت روز برای 7 دسامبر: سنت امبروز

سنت روز برای 6 دسامبر: سنت نیکلاس

قدیس روز برای 8 دسامبر: لقاح پاک مریم باکره

8 دسامبر 1856: لیون، SMA (انجمن مأموریت های آفریقا) تأسیس شد.

جمهوری دموکراتیک کنگو: کاتولیک های کنگو برای اعتراض به افزایش خشونت به خیابان ها می آیند

DR کنگو، آنها در حال سازماندهی یک راهپیمایی صلح بودند: دو زن در کیوو جنوبی ربوده شدند

منبع:

اخبار واتیکان