Ο π. Ferdinando Colombo: Προσευχήσου στον Θεό για τους ζωντανούς και τους νεκρούς

Πραγματοποιώντας τα έργα του ελέους μέσα από τα μάτια του π. Φερδινάντο Κολόμπο

Προσευχή στον Θεό. Το μήνυμα του Πάπα Φραγκίσκου για τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Ειρήνης 2016 ξεκινά με τρεις πολύ σημαντικές δηλώσεις:Ο Θεός δεν είναι αδιάφορος! Ο Θεός νοιάζεται για την ανθρωπότητα, ο Θεός δεν την εγκαταλείπει!".

Ο Θεός είναι ο σοφός αρχιτέκτονας της ζωής μου. Δεν μπορώ να κάνω τα σχέδιά μου, να ενεργήσω ανάλογα και μετά να περιμένω από τον Θεό να έρθει και να γίνει εργάτης στην κατασκευή.

Κάνουμε την κατασκευή μαζί, σε «συνεργασία». Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε την αντιστροφή της οπτικής που λειτουργεί ο Χριστιανισμός σε σχέση με την παγανιστική προσευχή: ο ειδωλολάτρης προσεύχεται να κατακτήσει τους θεούς, να αιχμαλωτίσει την εύνοιά τους, να τους πάρει με το μέρος του.

Για τον χριστιανό είναι το αντίθετο: δεν χρειάζεται να πείσω τον Θεό, γιατί είναι ήδη με το μέρος μου, με το μέρος του καλού μου. Είμαι εγώ που πρέπει να πείσω τον εαυτό μου και να βάλω τον εαυτό μου στο πλευρό του Θεού. Δεν προσεύχομαι για να προσηλυτίσω τον Θεό, αλλά για να προσηλυτίσω τους άλλους και τον εαυτό μου μαζί τους.

Για τους ζωντανούς

Τα Διαχωριστικά έργο ελέους που διερευνούμε αναφέρεται ειδικότερα στην παρακλητική προσευχή, προσευχή για τους άλλους. Μεσολάβηση σημαίνει «κάνω ένα βήμα μεταξύ», «παρέμβω», τοποθετώντας τον εαυτό σου ανάμεσα σε δύο μέρη για να προσπαθήσεις να χτίσεις μια γέφυρα, μια επικοινωνία μεταξύ τους.

«Περπατώντας στη μέση», έτοιμο να βοηθήσει και τις δύο πλευρές. Με τη μεσιτεία αναλαμβάνουμε τα βάρη εκείνων για τους οποίους προσευχόμαστε: είναι μια προσευχή που αναφέρεται στο σχέδιο του Θεού και μας επιτρέπει να συμμετέχουμε στο έργο της σωτηρίας του.

Παίρνοντας μια εικόνα από το βιβλίο του Ιώβ, μπορούμε να πούμε ότι ο μεσολαβητής είναι αυτός που τοποθετεί ένα χέρι στον Θεό και ένα στον άνθρωπο, στον ώμο του Θεού και στον ώμο του ανθρώπου, γινόμενος ο ίδιος γέφυρα μεταξύ του ενός και του άλλου. «άλλο: «Δεν υπάρχει διαιτητής ανάμεσά μας που να μπορεί να βάλει το χέρι του πάνω μας» (Ιώβ 9:33).

Κάθε Χριστιανός καλείται να μεσολαβήσει και να παίξει έναν ιδιαίτερο ρόλο προς όλη την ανθρωπότητα: όσοι ακολουθούν τον Ιησού μοιράζονται την ευθύνη για τη σωτηρία όλου του κόσμου. Επομένως, η παρουσία πολλών μεσολαβητών είναι ένα μέσο για τη δημιουργία μιας κοινότητας που αντιστοιχεί στο σχέδιο του Θεού και προωθεί το έργο της συμφιλίωσης μεταξύ ατόμων, λαών, πολιτισμών και θρησκειών και μεταξύ του ανθρώπου και του Θεού του.

Αυτός ο μεγάλος ποταμός της μεσιτείας βυθίζεται στον ωκεανό της μεσιτείας του Χριστού.

Ιησούς μεσολαβητής

Ας σκεφτούμε τη θέση του στον σταυρό, όταν η ύπαρξή του μεταξύ ουρανού και γης, με τα χέρια απλωμένα για να φέρει όλους τους ανθρώπους στον Θεό, γίνεται μια αφήγηση της τελικής έκβασης της μεσιτείας: η προσφορά της ζωής του για τους αμαρτωλούς από αυτόν που είναι άγιος, το «πεθαίνει» για τον άδικο από αυτόν που είναι δίκαιο. Η προσευχή του Ιησού στον σταυρό: «Πάτερ, συγχώρεσέ τους, γιατί δεν ξέρουν τι κάνουν» (Λκ 23.34) συνοψίζει μια ολόκληρη ζωή που δαπανήθηκε ενώπιον του Θεού για τους άλλους και δείχνει έναν Ιησού που ο ίδιος έγινε μεσολάβηση με τη ζωή και τον θάνατό του. Ο Αναστημένος συνεχίζει να μεσολαβεί για όλους τους ανθρώπους από ψηλά, γράφει ο Άγιος Παύλος στους Ρωμαίους: «Ανέστη, είναι στα δεξιά του Θεού και μεσολαβεί για μας!». (Ρωμαίους 8:34).

Για τους νεκρούς

Η Εκκλησία μάς καλούσε πάντα να προσευχόμαστε για τους νεκρούς, ιδιαίτερα προσφέροντάς τους την Ευχαριστία: είναι η καλύτερη πνευματική βοήθεια που μπορούμε να προσφέρουμε στις ψυχές τους, ιδιαίτερα στις πιο εγκαταλελειμμένες.

Στο Lumen Gentium διαβάζουμε ότι η Εκκλησία: «από τα πρώτα χρόνια της χριστιανικής θρησκείας καλλιέργησε τη μνήμη του νεκρού με μεγάλη ευσέβεια» (LG 50). Με την προσευχή για τους νεκρούς, η Εκκλησία εντάσσεται στο σχέδιο σωτηρίας του Θεού που έχει ως στόχο τη Βασιλεία, την τελική ανάσταση, την αιώνια ζωή.

Στη βάση αυτής της προσευχής υπάρχει λοιπόν α δεσμός αλληλεγγύης στην αμοιβαία αγάπη: προσευχόμαστε για τους νεκρούς γιατί τους αγαπάμε. Και συνεχίζουν να μας αγαπούν, με ακόμη μεγαλύτερη αγάπη από αυτή που είχαν για εμάς κατά τη διάρκεια της επίγειας ζωής τους, γιατί δεν περιορίζονται πλέον από την ευθραυστότητα της ανθρώπινης φύσης. τώρα αγαπούν με την ίδια δύναμη όπως η αγάπη του Θεού.

Στην προσευχή βιώνουμε κοινωνία μαζί τους, καθώς τους ζητάμε να μας συνοδεύσουν από τον ουρανό και να μιλήσουν για εμάς στον Θεό. Εκφράζουμε επίσης την πεποίθηση ότι η αγάπη είναι πιο δυνατή από τον θάνατο. Γιατί ο φυσικός θάνατος δεν μπορεί να διαλύσει τους δεσμούς της αγάπης και της φιλανθρωπίας, που μας ενώνουν όλους σε ένα σώμα.

Όταν προσευχόμαστε για τον αποθανόντα, αρκεί να γνωρίζουμε ότι η αγάπη τους για τον Θεό συνεχίζει να μεγαλώνει και ότι χρειάζονται την υποστήριξή μας, όπως και εμείς τη δική τους. (Andrea Brandolini Collegiate Church of San Giovanni in Persiceto, 17 Ιανουαρίου 2016 Κατήχηση για ενήλικες)

Προσευχή του Πάπα Φραγκίσκου

Θεέ του απέραντου ελέους, εμπιστευόμαστε τον εαυτό μας στην απέραντη καλοσύνη σου

πόσοι έφυγαν από αυτόν τον κόσμο για την αιωνιότητα, όπου περιμένεις ολόκληρη την ανθρωπότητα,

λυτρωμένος από το πολύτιμο αίμα του Χριστού, του Υιού σου, που πέθανε ως λύτρο για τις αμαρτίες μας.

Μην κοιτάς, Κύριε, την πολλή φτώχεια, τις δυστυχίες και τις ανθρώπινες αδυναμίες, όταν παρουσιαζόμαστε ενώπιον του δικαστηρίου σου,

να κριθεί για ευτυχία ή καταδίκη. Στρέψε το φιλεύσπλαχνο βλέμμα σου πάνω μας,

που πηγάζει από την τρυφερότητα της καρδιάς σου,

και βοήθησέ μας να βαδίσουμε στο μονοπάτι προς την πλήρη κάθαρση.

Μην χαθεί κανένα από τα παιδιά σας στις αιώνιες φωτιές της κόλασης, όπου δεν μπορεί να υπάρξει πια μετάνοια.

Σας εμπιστευόμαστε, Κύριε, τις ψυχές των αγαπημένων μας,

των ανθρώπων που πέθαναν χωρίς μυστηριακή άνεση,

ή δεν είχαν ευκαιρία να μετανοήσουν ούτε στο τέλος της ζωής τους.

Κανείς δεν φοβάται να σε συναντήσει,

μετά το επίγειο προσκύνημα,

με την ελπίδα να σε καλωσορίσουν στην αγκαλιά του απέραντου ελέους σου.

Αδελφή σωματικό θάνατο, βρες μας άγρυπνους στην προσευχή

και φορτωμένοι με κάθε καλό που έγινε κατά τη σύντομη ή μακροχρόνια ύπαρξή μας. Κύριε, τίποτα δεν μας χωρίζει από Σένα σε αυτή τη γη,

αλλά όλα και όλοι να μας στηρίξουν στον διακαή πόθο να αναπαυθούμε ειρηνικά και αιώνια σε Σένα.

Αμήν.

(Άγγελος -2 Νοεμβρίου 2014)

 

Ηλεκτρονική έκδοση του βιβλίου κάνοντας κλικ στο «The Work of Mercy – Fr. Ferdinando Colombo – με δυνατότητα περιήγησης"

 

φωτογραφία

Πηγή

Μπορεί επίσης να σας αρέσει