Advent: Time of Mercy

Παναγία Μητέρα του Ελέους

Τα φώτα των μεγάλων ευκαιριών που προτείνει η εκκλησία στους Χριστιανούς, όπως η εποχή της έλευσης, είναι πάντα φωτεινά και εφικτά, αλλά το αστέρι του κομήτη που θα μας καθοδηγεί πάντα λαμπρά είναι αυτό της Μαρίας Μητέρας του Έλεος γιατί τροφοδοτείται από τη μεγάλη της μητρική αγάπη που δεν θα σβήσει ποτέ.

Όλοι οι Καθεδρικοί Ναοί του κόσμου είναι αφιερωμένοι στην Παναγία, με τους πιο όμορφους τίτλους που μπορεί να βρει ο άνθρωπος, αλλά μερικές μικρές ή μεγάλες εκκλησίες είναι αφιερωμένες στην Παναγία του Ελέους.

Στην Ιταλία υπάρχουν μερικοί που πρέπει να θυμούνται όχι τόσο για την καλλιτεχνική τους αξία και φήμη, αλλά γιατί εξακολουθούν να καλούν τους πιστούς να αναγνωρίζουν πάντα και να ελπίζουν στο έλεος του Θεού.

wikipedia.org

 

Κοντά στο Cuneo, στο Βαλμάλα, 1380 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, βρίσκεται ένα όμορφο ιερό που εγκαινιάστηκε το 1840. Σύμφωνα με ιστορικές πηγές στις αρχές του Αυγούστου 1834, τέσσερις βοσκοπούλες μεταξύ εννέα και δεκατριών ετών, όλες ονομαζόμενες Μαρία, και ο Chiaffredo ο μικρός αδερφός μιας από αυτές , ενώ βοσκούσε ένα μικρό κοπάδι, είδε μια νεαρή γυναίκα γύρω στα είκοσι να εμφανίζεται στην κορυφή ενός μεγάλου βράχου.

Όπως θα μαρτυρήσουν τα κορίτσια, αυτή είχε ένα κόκκινο φόρεμα περιτριγυρισμένο με ένα κίτρινο φύλλο και ένα βαθύ μπλε μανδύα, σταματημένο από ένα γυαλιστερό κίτρινο κουμπί, στα πόδια της απλά σανδάλια, με μια κορώνα στο κεφάλι της να λάμπει από το φως και τα χέρια της τεντωμένα προς τα τα παιδιά του βοσκού. Από τα μάτια της κύλησαν ζωηρά δάκρυα στα μάγουλά της και μια δύσπνοια σχεδόν την εμπόδιζε να μιλήσει καθώς έστρεφε το ερωτικό της βλέμμα τώρα στη μία και τώρα στην άλλη βοσκοπούλα.

wikipedia.org

Από φόβο, στην αρχή, τα κορίτσια σιώπησαν για την οπτασία, αλλά στη συνέχεια τα αποκάλυψαν όλα πρώτα στους γονείς τους και μετά στις αρχές χωρίς να γίνουν πιστευτές. Στον τόπο των εμφανίσεων, που έγιναν πολλές φορές, σύντομα πολλοί άνθρωποι ενώθηκαν μαζί τους, συμπεριλαμβανομένου του πατέρα ενός από αυτούς και κάποιου Bartolomeo Chiotti.

Ο Βαρτολομαίος, όλος καμπουριασμένος από μια σοβαρή ασθένεια, βοηθούμενος από τον γιο του, πήγε στο μέρος, έκανε τάμα στην Παναγία και πήρε αμέσως τη χάρη της θεραπείας.

Ο πατέρας της Μαρίας Πιτταβίνο θέλησε τότε να χτίσει επί τόπου έναν στύλο με την εικόνα της Παναγίας ή ένα παρεκκλήσι και η Παναγία αποκάλυψε ότι θα μπορούσε να χτιστεί επιτόπου μια εκκλησία γιατί κάτω από αυτόν τον ογκόλιθο θα έβρισκαν κατάλληλη άμμο και πέτρες.

wikipedia.org

Οι εμφανίσεις επαναλήφθηκαν για 50 ημέρες, η «Κυρία» εμφανιζόταν τώρα όρθια, τώρα καθισμένη στην πέτρα, τώρα περπατά χωρίς να αγγίζει το έδαφος, αλλά πάντα με δάκρυα στα μάτια. Αν και τα βοσκά παιδιά κατάλαβαν ότι ήταν η Μητέρα του Ιησού, δεν μπορούσαν να της δώσουν όνομα. Τα αγόρια είχαν δει πολλές εικόνες της Παναγίας μας, αλλά καμία δεν έμοιαζε με τη γυναίκα των εμφανίσεων, μια φορά ο Πιτταβίνο τις πήγε στην αγορά στη Βενάσκα και σε έναν πάγκο είδαν με έκπληξη μια εικόνα της Παναγίας του Ελέους από τη Σαβόνα.

Κοιτώντας τα ρούχα και τη στάση της, την αναγνώρισαν. Ο πατέρας της Μαρίας, σε συμφωνία με τον Chiotti, έχτισε τότε μια κολόνα στη θέση των εμφανίσεων και της εικόνας που ζωγράφισε ο ζωγράφος Giuseppe Gautieri του Saluzzo. Ήδη πολλοί που σύχναζαν στο μέρος μίλησαν για τα θαύματα που είχαν συμβεί και έτσι αποφασίστηκε να χτιστεί το ιερό στο οποίο ήταν ενσωματωμένος ο στύλος με την παράσταση μέσα στην εκκλησία, όπου φαίνεται ακόμα πίσω από τον ψηλό βωμό.

wikipedia.org

Η εικόνα που αναγνώρισαν οι οραματιστές απάντησε στην περιγραφή που έδωσε ο αγρότης Αντόνιο Μπότα, ο οποίος, ενώ προσευχόταν δίπλα στο ρέμα Λετίμπρο στις 18 Μαρτίου 1536, είχε δει την «Κυρία». Ο χωρικός πήγε στον εξομολογητή του, όπως του είχαν πει, και σύντομα η Κουρία και όλοι οι άνθρωποι της Σαβόνα τον πίστεψαν, αλλά πάνω απ' όλα ήθελαν να εκπληρώσουν τις επιθυμίες της Παναγίας.

Το τέταρτο Σάββατο του μήνα η Παναγία εμφανίστηκε για δεύτερη φορά στον ηλικιωμένο αγρότη με το ίδιο εκτυφλωτικό φως όπως την πρώτη φορά, τα χέρια της απλώθηκαν διάπλατα και τεντωμένα προς τα κάτω σε μια χειρονομία ελέους. Προτρέποντας τους ανθρώπους να ακολουθούν το θρησκευτικό δόγμα, επαινώντας το καλό έργο της τοπικής αδελφότητας που ασχολείται με τη διάδοση του λόγου του Θεού, κάλεσε για τρία Σάββατα νηστείας και μια πομπή με όλο τον κόσμο και τις αδελφότητες. Πριν εξαφανιστεί, είπε αυτά τα λόγια ευλογίας: «Έλεος γιε θέλω και όχι δικαιοσύνη».

wikipedia.org

Η τοπική κουρία αποδέχτηκε αμέσως την πρόσκληση της Παναγίας του Ελέους και, παρά την αρχική αντίθεση των αρχών της πόλης, η κατασκευή του ιερού άρχισε σύντομα.

Ήδη από το 1536 εγκρίθηκε το πρώτο σχέδιο, στη συνέχεια αντικαταστάθηκε για να καλύψει τις ανάγκες των πολλών προσκυνητών με ένα μεγαλύτερο που ενσωμάτωσε επίσης τον ξενώνα και το ορφανοτροφείο. Ανάμεσα στα έργα που περιέχονται μέσα είναι ένας βωμός από Γιάν Λορέντσε Μπερνίνι, ένας μεγάλος πίνακας του Domenichino, μια ξύλινη χορωδία εξαιρετικής κατασκευής και, στην κρύπτη, το άγαλμα της Παναγίας του Ελέους που στεφανώθηκε από τον Πάπα Πίο Ζ'.

Αυτά τα ιερά τοποθετημένα στα πιο όμορφα φυσικά μέρη έχουν διατηρήσει την αίσθηση ταπεινότητας που σίγουρα αρχικά προσέλκυσε τη Μητέρα του Ιησού σε αυτούς τους φτωχούς και άγνωστους βοσκούς ή αγρότες, αφήνοντας στη γενναιοδωρία των ανθρώπων να προσκαλούν προσευχή, αφοσίωση και ανάμνηση.

 

 

φωτογραφία

Πηγή

Μπορεί επίσης να σας αρέσει