
Το δώρο της σχέσης, πέρα από τον καταναλωτισμό
Στην πλούσια Δύση, και συγκεκριμένα στη δική μου Ιταλία, γινόμαστε μάρτυρες κάθε χρόνο το μεγάλο καταναλωτικό φεστιβάλ (σε άνοδο, παρά την αυξανόμενη φτώχεια) που συσκοτίζει την ιερότητα της Χριστιανικής Εορτής (όλο και λιγότερο αισθητή παρά τον μεγάλο αριθμό βαπτισμένων) το όνομα του βέβηλου Άγιου Βασίλη
Οι εκτενείς και δημοσιοποιημένες εμπορικές προσφορές που προσφέρονται ειδικά για παιδιά, περίπλοκα και ακριβά δώρα για τη ζήτηση των γονέων και των παππούδων που μπορούν να το αντέξουν οικονομικά.
Διαφορετικά στις λεγόμενες αναπτυσσόμενες χώρες, όπου η φτώχεια είναι πολύ πιο περιστατική και διαδεδομένη.
Αντίθετα, η μειονοτική χριστιανική πίστη είναι αυθεντική και ζωντανή, όπως κατέθεσε και ο Πάπας Φραγκίσκος στο ακροατήριό του στις 18 Σεπτεμβρίου για το ταξίδι του στην Ασία και την Ωκεανία. Και υπέφερε επίσης, όπως αποδεικνύεται από τη διαδεδομένη πραγματικότητα των διώξεων εναντίον Καθολικών και μη Καθολικών Χριστιανών.
Σύμφωνα με την ιταλική μου εμπειρία, οι ενήλικες, συμπεριλαμβανομένων των γιαγιάδων και των παππούδων, είναι πλούσιοι με δώρα. Και μετά τον τοκετό την ημέρα των Χριστουγέννων, κουβεντιάζοντας μεταξύ τους και προσέχοντας άλλα πράγματα, συχνά ξεχνούν ότι αυτή η γιορτή είναι ένα δώρο αγάπης στη σχέση, ειδικά με τα παιδιά και τους νέους.
Στο μεταξύ, τα πιτσιρίκια παίζουν μόνα τους, με τα πιο απλά αθύρματα κατάλληλα για δημιουργικές κατασκευές και χειρισμούς.
Ως παππούς, θα ήθελα τότε, προτείνοντάς το και στους «συναδέλφους» μου, να φτιάξουμε, για τα Χριστούγεννα, με τις δύο μεγαλύτερες εγγονές μου μια Σαγκάη, δίνοντας η μία στην άλλη, μέσα από αυτό το παιχνίδι, τον «Κάιρο» της σχέσης.
Τόση ικανοποίηση, μηδενικό κόστος γιατί αρκούσαν σαράντα ξύλινα μπαστούνια για σουβλάκια και λίγη μπογιά.
Τα χρήματα που εξοικονομήθηκαν για τα πολλά ακριβά παιχνίδια που σχεδιάζονται θα μπορούσαν έτσι να χρησιμοποιηθούν για χειρονομίες αλληλεγγύης προς τα παιδιά και τις οικογένειές τους που έχουν ανάγκη.
Αυτή θα ήταν μια ανατρεπτική, ίσως θαρραλέα, επιλογή σε μια εποχή του χρόνου που χαρακτηρίζεται από την ακραία άσκηση των συνηθισμένων συνθηκών ατομικιστικής, τελικής κατανάλωσης.
Έχω επισημάνει μέχρι τώρα τις έννοιες του δώρου και του δώρου με πλάγιους χαρακτήρες για να εκφράσω τη συμπληρωματικότητα, αλλά και τη διαφορετικότητά τους.
Ένα δώρο είναι ένα αντικείμενο που προσφέρεται ελεύθερα από ευγένεια ή στοργή σε σχέσεις εθίμου ή
εξοικείωση, συνήθως σε ορισμένες περιπτώσεις.
Ενώ το δώρο έχει μια υλική και ποσοτική χροιά, το δώρο αποκτά ένα άυλο σθένος σχέσης που επικοινωνεί προσοχή, φροντίδα, στοργή. Για έναν πιστό, και οι δύο βασίζονται στην πίστη στον Ιησού ως αγάπη.
Ο πρώτος κατά μία έννοια έχει ως έκφραση αγάπης τη σωματική έργα του ελέους (π.χ. ταΐζω τους πεινασμένους, δίνω ποτό σε διψασμένους, ντύνω τους γυμνούς, δίνω καταφύγιο στους άστεγους).
Το δεύτερο, πνευματικά έργα ευσπλαχνίας (π.χ. παρηγοριά των πονεμένων, συμβουλή αμφίβολων, διδασκαλία αδαών, νουθεσία αμαρτωλών).
Το να δίνεις δεν συνεπάγεται απαραίτητα ένα δώρο, αν και το τελευταίο μπορεί να είναι μια συγκεκριμένη/υλική έκφρασή του.
Παππούδες/γιαγιάδες/και όπως οι γονείς και άλλα αγαπημένα πρόσωπα, σε ορισμένες περιπτώσεις, στο πλαίσιο ουσιαστικών σχέσεων στοργής, δίνουν δώρα.
Επιστρέφοντας στη Σαγκάη, την ιδέα μου την έδωσε μια εγγονή με ένα σωρό από πολύχρωμα ριγέ ραβδιά. Ήταν ένα δώρο, ξεχασμένο σε ένα συρτάρι, από τον παππού μου από την πλευρά της μητέρας μου που μου πρόσφερε συχνά το δώρο να παίξω μαζί του.
Στη Σαγκάη, ο διαγωνισμός ξεκινά κρατώντας το κατάστρωμα και απλώνοντας το χέρι έτσι ώστε τα μπαστούνια να απλωθούν και να μπλέξουν μεταξύ τους. Στη συνέχεια, κάθε παίκτης με τη σειρά του τραβάει ένα μόνο ραβδί μακριά, προσέχοντας να μην μετακινήσει κανένα άλλο. Αυτός που σωστά στο τέλος έχει τραβήξει τα περισσότερα μπαστούνια κερδίζει.
Για τα παιδιά, αυτές οι επεμβάσεις είναι διασκεδαστικές και χρήσιμες ασκήσεις αισθητηριοκινητικών δεξιοτήτων, αλλά επίσης, για τις γιαγιάδες και τους παππούδες, μια πρακτική δυνατότητα, ιδιαίτερα κατάλληλη για τη συγκεκριμένη σκέψη ενός παιδιού, να τους μεταδώσουν μια μαρτυρία ζωής και έτσι να συνειδητοποιήσουν στην καθημερινή παιχνιδιάρικη σύνδεση μεταξύ των γενεών.
Για έναν παππού και γιαγιά, στην πραγματικότητα, χωρίς τις μειωμένες λεπτές του κινητικές δεξιότητες, κάτι περισσότερο από ένα παιχνίδι δεξιοτήτων, είναι μια μεταφορά της ύπαρξης ή μάλλον ένας τρόπος ερμηνείας και διεξαγωγής της.
Αυτό το έμαθα από το μυθιστόρημα που μόλις διάβασα του Έρι Ντε Λούκα: Οι κανόνες της Σαγκάης.
Ακολουθούν μερικά παραδείγματα: Τα πλεγμένα μπαστούνια αντιπροσωπεύουν το χάος της τύχης και το παιχνίδι την προσπάθεια να φέρει τάξη. Η επιλογή ραβδιών για παρέλαση περιλαμβάνει νοητική αναπαράσταση και την ικανότητα να φανταζόμαστε τάξη, προτεραιότητες και ακολουθίες «παρέλασης».
Κάθε λειτουργία αλλάζει τη δομή προς την απλοποίηση και την τάξη. Περιλαμβάνει την άσκηση του «αργού ρυθμού», την ανάλυση μεμονωμένων θέσεων στο πλαίσιο, την υπομονή της λεπτής ψυχοκινητικής άσκησης. Παίζεται από δύο ή περισσότερους με αγωνιστικούς κανόνες.
Θα ήθελα να μετατραπεί, μεταξύ παππού και εγγονού, σε συνεταιρισμό όπου δεν κερδίζει κανείς μόνος του, αλλά μαζί, αφήνοντας στην άκρη διαφορετικούς περιορισμούς και εκτιμώντας ο ένας τις ικανότητες του άλλου.
Για τον παππού, αποφεύγοντας τη γεροντική αβεβαιότητα στις λεπτές κινήσεις και αντί να ασκεί αναλυτικές και στοχαστικές δεξιότητες στην εξέταση του πλαισίου για να αποφασίσει ποιο ραβδί θα χειρουργήσει, με ποιες προτεραιότητες και ακολουθίες.
Προκειμένου το εγγόνι να ενισχύσει τις αισθητηριοκινητικές του δεξιότητες, αφήνοντας τον παππού και τη γιαγιά να τον συμβουλεύει και να τον καθοδηγεί στις επιλογές του.
Τέλος, η Σαγκάη δεν αγοράζεται, αλλά χτίζεται μαζί. Το μόνο που χρειάζεται είναι μερικά ξυλάκια για σουβλάκια και μπογιά.
Όλοι οι παππούδες και γιαγιάδες στον κόσμο μπορούν να κάνουν αυτό το δώρο στα εγγόνια τους, παίζοντας μαζί τους σε παλάτια, σπίτια και παράγκες.
Με το δώρο της σχέσης αγάπης που κηρύσσουν τα Χριστούγεννα του Ιησού στους ανθρώπους.
ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ (ενδεικτικό γιατί συλλέγονται από διαφορετικούς φορείς, με διαφορετικές μεθοδολογίες, εργαλεία έρευνας και έρευνας, κριτήρια ταξινόμησης.
Θρησκείες
- Παγκόσμιος πληθυσμός: 8 δισεκατομμύρια
- Χριστιανοί στον κόσμο 2.4 δισεκατομμύρια (Ιστότοπος «Statista»)
Εκ των οποίων:
– Οι Καθολικοί στον κόσμο αυξάνονται κατά 1.4 δισεκατομμύρια σε τέσσερις ηπείρους, ιδιαίτερα στην Αφρική και την Ασία και μειώνονται
μειώνεται στην Ευρώπη κατά σχεδόν 500,000 τα τελευταία χρόνια (Βατικανό, Οργανισμός Fides).
– Καθολικοί στην Ιταλία
Όσοι βαφτίστηκαν με το Καθολικό είναι το 97.67 τοις εκατό.
Αυτοί δηλώνουν:
Καθολικοί Το 61% εκ των οποίων το 25% ασκεί
άλλων χριστιανικών θρησκειών 7%
άλλων θρησκειών 2%
μη θρησκευτικοί 28%
μη ανταποκρινόμενο 2%
(δειγματοληπτική έρευνα IPSOS) - Μουσουλμάνοι 1.8 δις
- Ινδουιστές 1.1
- Βουδιστές 500,000
- Μη θρησκευτικοί 1.2 δις
(Ερευνητικό Κέντρο Pew)
Διωγμοί των Χριστιανών σήμερα
Πάνω από 350 εκατομμύρια σε περισσότερες από 50 χώρες.
Διάφορα επίπεδα και τύπος εχθρότητας με στάσεις, λόγια ή πράξεις απέναντι σε ανθρώπους και πράγματα. υψηλότερο επίπεδο 12 χώρες, μεσαίο 16, χαμηλότερο 23. Πρώτη χώρα σε διώξεις η Βόρεια Κορέα, ακολούθησε. από τη Σομαλία, τη Λιβύη, την Υεμένη, βαριά εξισλαμισμένα κράτη και στη συνέχεια κυρίως αφρικανικά κράτη που μαστίζονται από τη φυλετική ντάγκερ και τον ισλαμικό εξτρεμισμό.
(Ανοιχτές πόρτες και Terres des hommes)
Φτώχεια
Σε όλο τον κόσμο, εκτιμάται ότι 700 εκατομμύρια άνθρωποι ή το 9 τοις εκατό του πληθυσμού (Παγκόσμια Τράπεζα) βρίσκονται σε απόλυτη ή ακραία φτώχεια (κατά κεφαλήν εισόδημα μικρότερο από 2.15 ευρώ θανάτων-64.5 μήνες).
Στην Ευρώπη, οι συνολικές αξιολογήσεις δεν είναι δυνατές λόγω των διαφορετικών κριτηρίων για τον ορισμό της φτώχειας, της απόλυτης μεταξύ των κρατών.
Στην Ιταλία, η απόλυτη φτώχεια αυξήθηκε τα τελευταία είκοσι χρόνια από 3% σε σχεδόν 10% και επηρεάζει 5.7 εκατομμύρια ανθρώπους. Ωστόσο, ο αριθμός αυτός δεν είναι συγκρίσιμος με τον παγκόσμιο αριθμό, διότι το κριτήριο αξιολόγησης είναι ένα εισόδημα 640 ευρώ κατά κεφαλήν ανά μήνα ή λιγότερο.
(ISTAT)
Εκτιμώμενες δαπάνες Χριστουγέννων στην Ιταλία
223 ευρώ κατά κεφαλήν το 2023 με αύξηση 13 τοις εκατό σε σχέση με το 2022 για συνολικό αριθμό άνω των 13
δισεκατομμύρια ευρώ.
(Έρευνα Confesercenti)
Πηγή
Εικόνα
- Εικόνα που δημιουργήθηκε ψηφιακά από spazio + spadoni