Μια φέτα ψωμί | «Το έλεος έζησε» σύμφωνα με τον Fr. Piumatti

Από τα ημερολόγια του π. Piumatti, στέλεχος του Pinerolo και ιεραπόστολος στο Βόρειο Κίβου για 50 χρόνια. Το να λες στην Αφρική και να της δίνεις πίσω το λόγο της είναι μια χειρονομία ελέους απέναντί ​​της

Η Hedwig, η μικρή αδερφή της Cesarina, ήταν στην πόρτα, την άφησα να μπει και της έδωσα μια φέτα ψωμί με λίγη μαρμελάδα πάνω της. Η Hedwig είναι μια σπαρακτική, αλλά εδώ και τρεις εβδομάδες φαίνεται ακόμα πιο τρυφερή και γλυκιά. Η μητέρα Jeannette έχει πάει στο ιατρείο Bingi, όπου περιμένει να γεννήσει. και τα μωρά είναι εδώ χωρίς μητέρα.

Με αυτή τη μικρή φέτα στο χέρι, τη συλλογίζομαι: είναι θέαμα! Με το μικρό της δάχτυλο αγγίζει τη μαρμελάδα και γλύφει. δύο, τρεις, τέσσερις, δεν ξέρω πόσες φορές. Μετά γεννά, αρπάζει ένα ψίχουλο ψωμί, το βάζει στο στόμα του, μασάει, τρώει.

Και συνεχίζει, ψίχουλα μετά από ψίχα.

Σχεδόν με σεβασμό κοιτάζει τη φέτα ψωμί, τόσο μικρή που χωράει στο χεράκι της. τότε τα μάτια της κινούνται προς το μέρος μου, βλέπει ότι την παρακολουθώ, αν και προσπαθώ να μην το χαρίσω.

Περνάει πάνω από μισή ώρα και το γεύμα δεν έχει τελειώσει. έχει ένα μικρό κομμάτι ακόμα στο χέρι της και βγαίνει έξω.

Δεν έχω κανένα πρόβλημα να φανταστώ πού πηγαίνει και τι περνά από το μικρό της κεφάλι: υπάρχει ο κόσμος σε αυτό το μικρό εγκέφαλο: ο κόσμος όπως τον δημιούργησε ο Θεός.
Κι έχω μείνει μέσα, συνεχίζοντας άπειρες σκέψεις. Και έμεινα μέσα, συνεχίζοντας έναν ατελείωτο αριθμό σκέψεων.

Κάθεσαι σε μια καρέκλα στο πανεπιστήμιο, με έναν ανθισμένο καθηγητή μπροστά σου, γράφεις ένα σωρό βιβλία, όπου εξηγεί σε όλους τι είναι ο άνθρωπος, και τόσα άλλα πράγματα…. Δεν ξέρω αν είχατε την τύχη που έχω εγώ, μπροστά στη Χέντβιχ, τη δασκάλα μου!

Τρυφερή, εύθραυστη, ελάχιστα σπουδαία Hedwig.

Η Hedwig είναι περίπου τριών ετών και ξέρει πολύ καλά τι είναι η πείνα. και εκείνο το πρωί δεν είχε αγγίξει ακόμα φαγητό.
Πόσο περίεργο!

Είναι ακριβώς αυτοί που έχουν, αυτοί που έχουν σε αφθονία, που σπρώχνουν στο φαγητό, δαγκώνουν. ακόμα και χωρίς να δούμε πόσοι είναι στο τραπέζι.
Υπέροχη μικρή Hedwig, τι μάθημα μας δίνεις.

Ποιος σας δίδαξε ότι το φαγητό είναι δώρο, ότι το φαγητό είναι ιερό, ότι το φαγητό δεν πάει χαμένο, ότι το φαγητό φτιάχνεται και για τους άλλους: για όλους, ακόμα και για αυτούς που είναι έξω;

Ποιος σας έμαθε ότι η αδηφαγία, η μεγάλη μπουκιά, δεν χορταίνει, αλλά σας προκαλεί ναυτία. δεν σου δίνει τη χαρά της γεύσης, αλλά σου προκαλεί εμετό;

Ποιος σου έμαθε ότι τα υπολείμματα που αφήνεις στο πιάτο σου τα κλέβουν από τα έξω;

Υπέροχη μικρή Hedwig! Να σου πω, με φουσκωμένη καρδιά: Ευχαριστώ!

Εικόνα

  • Ο πατέρας Giovanni Piumatti

Πηγή

  • G. Piumatti, Άγρια λουλούδια…άρωμα Αφρικής, Pp. 30 31-
Μπορεί επίσης να σας αρέσει