
Θεοφάνεια του Κυρίου
Αναγνώσεις: Είναι 60:1-6; Ψ 71; Εφ 3:2-3. 5-6; Ματ 2:1-12
«Όταν γεννιέται ο Ιησούς εμφανίζονται κάποιοι Μάγοι που ήρθαν από την Ανατολή. Αυτό το γεγονός καθόρισε τόσο μεγάλο σκάνδαλο στην εκκλησία επειδή ο ευαγγελιστής υιοθετεί τον όρο «μάγος». Ο μάγος είναι μια δραστηριότητα που απαγορεύεται από το βιβλίο του Λευιτικού στο κεφάλαιο 19 και στο Ταλμούδ διαβάζουμε ακόμη και «όποιος μαθαίνει οτιδήποτε από ένα μάνγκο αξίζει τον θάνατο». Έτσι οι πρώτοι άνθρωποι που παρατήρησαν τη γέννηση του Ιησού, του γιου του Θεού, είναι ξένοι, ειδωλολάτρες και αφοσιωμένοι σε μια σκανδαλώδη, απαγορευμένη δραστηριότητα, υποδηλώνει ο όρος μάγος: απατεώνας, διαφθοράς. Τότε η πρώιμη χριστιανική κοινότητα φρόντισε να μειώσει αυτόν τον όρο από μάγος στους πιο αβλαβείς «Μάγους»» (A. Maggi). Αυτοί οι «μαγκόι» είναι αστρολόγοι, που εξετάζουν εξονυχιστικά τα σημάδια των ουρανών. Ο Ηρόδοτος, ένας αρχαίος συγγραφέας, αναφέρει ότι οι «μάγοι» αποτελούσαν μια από τις έξι φυλές των Μήδων στο Ιράν, μια ιερατική κάστα.
Ωστόσο, είτε είναι μάγοι είτε λόγιοι αστρολόγοι, είναι ειδωλολάτρες, απόμακροι, που έρχονται μετά από μακρύ ταξίδι να προσκυνήσουν τον Κύριο.
Η σελίδα των Μάγων είναι μια επίσημη δήλωση ιεραποστολισμού και οικουμενικότητας. Αυτό το επεισόδιο θυμίζει το συμπέρασμα ολόκληρου του Ευαγγελίου, «Πηγαίνετε και κάνετε μαθητές μου από όλα τα έθνη…» (Ματθ. 28:18). Δύο ιεραποστολικές σελίδες που ανοίγουν και κλείνουν την ιστορία του Χριστού, με μια διαφορά: στο επεισόδιο των Μάγων είναι τα έθνη που φτάνουν στην Ιερουσαλήμ (Πρώτη Ανάγνωση: Is 60:1-6), στο τέλος του Ευαγγελίου είναι το Εκκλησία έστειλε στον κόσμο. Αυτός ο δεύτερος σχολιασμός εκφράζει βαθύτερα την αντίληψη της ιεραποστολής ως υπηρεσίας, ως το να βγαίνει κανείς από τον εαυτό του για να αναζητήσει άλλους: είναι «η απερχόμενη Εκκλησία», για την οποία μας μιλά συχνά ο Πάπας Φραγκίσκος, «βγαίνοντας στους άλλους για να φτάσουμε στο ανθρώπινες περιφέρειες» (Evangelii gaudium, αρ. 46).
Ο Πάπας Φραγκίσκος έγραψε στο Μήνυμά του για την XCVIII Παγκόσμια Ημέρα Ιεραποστολής 2024: «Η αποστολή είναι μια ακούραστη έξοδος σε όλη την ανθρωπότητα για να την προσκαλέσει σε συνάντηση και κοινωνία με τον Θεό. Ακούραστος! Θεέ μου, μεγάλος στην αγάπη και πλούσιος έλεος, πάντα πηγαίνει έξω σε κάθε άνθρωπο για να τον καλέσει στην ευτυχία του Βασιλείου του, παρά την αδιαφορία ή την απόρριψη. Έτσι, ο Ιησούς Χριστός, ο καλός ποιμένας και απεσταλμένος του Πατέρα, πήγε να αναζητήσει τα χαμένα πρόβατα του λαού του Ισραήλ και θέλησε να πάει πιο μακριά για να φτάσει ακόμα και στα πιο μακρινά πρόβατα (βλ. Ιω. 10:16). Είπε στους μαθητές: «Πηγαίνετε!» τόσο πριν όσο και μετά την ανάστασή του, εμπλέκοντάς τους στη δική του αποστολή (πρβλ. Λκ 10:3· Μκ 16:15). Για το λόγο αυτό, η Εκκλησία θα συνεχίσει να βγαίνει έξω από όλα τα όρια, να βγαίνει ξανά και ξανά χωρίς να κουράζεται ή να χάνει την καρδιά του μπροστά στις δυσκολίες και τα εμπόδια, για να εκπληρώσει πιστά την αποστολή που έλαβε από τον Κύριο… Και ας μην ξεχνάμε ότι κάθε Χριστιανός καλείται να συμμετάσχει σε αυτή την καθολική αποστολή με τη δική του ευαγγελική μαρτυρία σε κάθε περιβάλλον, ώστε ολόκληρη η Εκκλησία να βγαίνει συνεχώς με τον Κύριο και Δάσκαλό της στα «σταυροδρόμια» του κόσμος σήμερα. Ναι, «σήμερα το δράμα της Εκκλησίας είναι ότι ο Ιησούς συνεχίζει να χτυπά την πόρτα, αλλά από μέσα, γιατί τον αφήσαμε να βγει! Τόσες φορές καταλήγουμε να είμαστε μια Εκκλησία… που δεν αφήνει τον Κύριο να βγει, που τον κρατά ως «δικό της πράγμα», ενώ ο Κύριος ήρθε για ιεραποστολή και θέλει να είμαστε ιεραπόστολοι» (Ομιλία προς τους συμμετέχοντες στο συνέδριο με χορηγία το Dicastery for the Lay, Family and Life, 18 Φεβρουαρίου 2023). Είθε όλοι οι βαπτισμένοι να είμαστε έτοιμοι να ξαναπάμε, ο καθένας σύμφωνα με τις συνθήκες ζωής του, για να ξεκινήσουμε ένα νέο ιεραποστολικό κίνημα, όπως στην αυγή του Χριστιανισμού!». (ν. 1).
Στη Δεύτερη Ανάγνωση (Εφεσ. 3:2-3, 5-6), σε όσους πίστευαν ότι η κλήση για σωτηρία ήταν αποκλειστική για τον Εκλεκτό Λαό Ισραήλ, ο Παύλος τους υπενθυμίζει ότι στάλθηκε για να διακηρύξει ότι όλοι, ακόμη και οι Εθνικοί, «καλούνται, εν Χριστώ Ιησού, να συμμετάσχουν στην ίδια κληρονομιά, να σχηματίσουν το ίδιο σώμα, να γίνουν μέτοχοι στις υποσχέσεις». Ο Πάπας Φραγκίσκος μας προτρέπει: «Οι μαθητές-ιεραπόστολοι του Χριστού έχουν πάντα στην καρδιά τους το ενδιαφέρον για όλους τους ανθρώπους κάθε κοινωνικής ή και ηθικής κατάστασης. Η παραβολή του συμποσίου μας λέει ότι, ακολουθώντας τη σύσταση του βασιλιά, οι υπηρέτες συγκέντρωσαν «όποιον βρήκαν, και κακούς και καλούς» (Ματθ. 22:10). Επιπλέον, είναι ακριβώς «οι φτωχοί, οι ανάπηροι, οι τυφλοί και οι κουτσοί» (Λκ 14), δηλαδή οι τελευταίοι και περιθωριοποιημένοι της κοινωνίας, που είναι οι ειδικοί προσκεκλημένοι του βασιλιά. Έτσι, το γαμήλιο συμπόσιο του Υιού που ετοίμασε ο Θεός παραμένει για πάντα ανοιχτό σε όλους, γιατί μεγάλη και άνευ όρων είναι η αγάπη του για τον καθένα μας. «Διότι τόσο αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε έδωσε τον μονογενή του Υιό, για να μη χαθεί όποιος πιστεύει σε αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή» (Ιω. 21:3)» (Αρ. 16).