Άμεση έκπτωση spazio + spadoni Ιεραπόστολος Οκτώβρης. Η αποστολή μας στην Ιταλία
Η αδελφή Φρίντα και η αδελφή Πράβινα από την Ινδία στη Misericordia του Anghiari
Η ιστορία των ζωών, της Εκκλησίας, της αποστολής των δύο αδελφών, Φραγκισκανών του Αγίου Θωμά.
Αδελφή Φρίντα
Η αδελφή Φρίντα σάς αφήνει να αγγίξετε τη χαρά του ονείρου, κάποιου που πετά αμείλικτα, αλλά στο τέλος σκύβει στις πλαγιές της επιθυμίας που εκπληρώνεται. Αυτό το όνειρο συνδέεται με αυτά μιας άλλης αδερφής: της αδελφής Πράβινα. Μαζί ζουν στην κοινότητα Anghiari, αρχικά στην τοπική Misericordia και σήμερα στο Ιερό της Madonna del Carmine.
Τα μαθηματικά της Πρόνοιας
Είμαι αδερφή του Φραγκισκανές αδελφές του Αγίου Θωμά. Προέρχομαι από μεγάλη οικογένεια: είμαστε 8, 4 αδέρφια και 4 αδερφές. Η πρόνοια, επίσης, είναι τόσο μαθηματική! Είμαι η 5η κόρη της οικογένειας.
Μετά το λύκειο, έπρεπε να αποφασίσω. Τι να κάνω τη ζωή μου; Είχα έναν θείο που ήταν ιερέας και μου άγγιξε την καρδιά: με ενέπνευσε να παρατηρώ ό,τι έκανε και πώς το έκανε. Η οικογένειά μου ήταν πάντα πολύ Καθολική και μαζευόμασταν συχνά για να απαγγείλουμε το Ροδάριο. Εκείνες τις στιγμές η μητέρα μου, χωρίς να μου πει τίποτα, μου έβαλε την πρόθεση να γίνω μοναχή. Στο σπίτι μας δεν θα μπορούσε να λείπει το Ροδάριο, τόσο που η μητέρα μου έλεγε πάντα: «Όποιος δεν προσεύχεται, δεν τρώει».
Πήρα την απόφαση να μπω στο μοναστήρι στα 18. Παρόλο που ο θείος μου ήθελε να με κατευθύνει προς μια άλλη εκκλησία, επέλεξα τις Φραγκισκανές Αδελφές του Αγίου Θωμά όπου καλλιεργείται ρύζι, παρέχεται υπηρεσία στους φτωχούς, γίνεται απλή ζωή και όλα αυτά αποτελούν μια πραγματική οικογένεια. Θυμάμαι ότι στο πρώτο μου επάγγελμα, η μητέρα μου μου έδωσε την ευλογία της, με δάκρυα στα μάτια. Έκανα το όνειρό του πραγματικότητα.
«Πρέιθι» σημαίνει αγάπη
Το «Preethi» είναι το παρατσούκλι μου που στα Ταμίλ σημαίνει «αγάπη» και η μητέρα μου ήταν πάντα πρότυπο αυτού. Είναι αυτή που έθρεψε την αγάπη μου για τη Μαντόνα. Όταν έκανα το τελευταίο μου επάγγελμα, είχε πεθάνει εδώ και δύο μήνες και εκείνη τη στιγμή προσευχήθηκα πολύ για να δεχτώ τον πόνο του θανάτου της: η μητέρα μου ήταν μια σπουδαία γυναίκα και ένα μεγάλο δώρο.
Κάτι γεμάτο μυστήριο: πολύ σύντομα ήμουν ανώτερος. Φρόντισα το ορφανοτροφείο όπου φροντίζουμε τα παιδιά. Ανησυχούσα πολύ μήπως μπορέσω να τους δώσω ένα μέλλον. Στην πραγματικότητα, όλοι πρέπει να έχουν την ευκαιρία να καλλιεργήσουν τα όνειρά τους. Είχαμε κι εμείς ένα όνειρο, αυτό της δημιουργίας μιας νέας κοινότητας, που έγινε πραγματικότητα χάρη σε αυτό spazio + spadoni.
Οι καταβολές
Κατάγομαι από το Muttom, ένα παραθαλάσσιο χωριό και από οικογένεια ψαράδων: ο μπαμπάς μου ήταν ένας, το ίδιο και ο αδερφός μου. Πάντα ένιωθα σαν ένα ζωντανό κομμάτι του χωριού μου, εκεί ζούμε σαν μια μεγάλη επανενωμένη οικογένεια.
Πώς είναι το Muttom για όσους θέλουν να το επισκεφτούν;
Το Muttom είναι μια ήσυχη παραλία που περιβάλλεται από τεράστιους βράχους σαν να δίνει την ευχάριστη αίσθηση μιας παρθένας παραλίας. Αν θέλετε να παρακολουθήσετε το ηλιοβασίλεμα, δεν υπάρχει καλύτερο μέρος από αυτό.
Αδελφή Πράβινα
«Το να ζεις σε επαφή με την πραγματικότητα είναι να ζεις πάντα σε επαφή με ένα όνειρο, είναι ένα βιβλίο που γράφεται».
Η συνάντησή μας με spazio + spadoni
Λουίτζι Σπαντόνι πάντα μας έλεγε: «Εσείς που είστε σε μια Misericordia, γίνετε γι' αυτήν σαν άγγελοι με πόδια. Εδώ είναι τα δώρα του Θεού που περπατούν!».
Σίγουρα το άνοιγμα μιας κοινότητας δεν ήταν εύκολο, ειδικά το να πείσεις άλλους ότι αυτού του είδους το έργο θα μπορούσε να λειτουργήσει. Αν κάποιος δεν μπορεί να πραγματοποιήσει το όνειρό του, το λιγότερο που μπορείτε να κάνετε είναι να προσπαθήσετε να τον βοηθήσετε. Ο Luigi Spadoni λέει: «Χρειάζεται χρόνος για να διδάξεις πώς να ψαρεύεις, αλλά μετά είναι θέμα μιας στιγμής για να φτάσεις στη δουλειά».
Οι καρποί εδώ είμαι
Στην Ιταλία βρήκα πραγματικά μια άλλη ζωή, στην αρχή ήταν πολύ περίπλοκη: η προσπάθεια, η γλώσσα, η κουλτούρα! Το πιο απλό πράγμα για να καταλάβεις ήταν ένα, το οποίο ήταν ότι έπρεπε πάντα να ξεκινάς τα πάντα από την αρχή.
Είμαι έτοιμος, εδώ είμαι! Λέω: "Ας ζήσουμε αυτό το φρούτο!". Είμαστε έτοιμοι να δράσουμε, να κάνουμε τα θαύματα του Θεού! Οι ευαγγελικές παραβολές με οδηγούν όλο και περισσότερο στο να καταλάβω ότι ο καρπός της αγάπης είναι αυτό που λέγεται «ισότητα» (δεν υπάρχει πλούσιος και δεν υπάρχει φτωχός, είμαστε ίσοι) και η ισότητα οδηγεί στην αμοιβαιότητα αλλά πάνω απ' όλα στη Χάρη. Εγώ ο ίδιος, για παράδειγμα, είμαι ο καρπός μιας χάρης που ζητήθηκε από τον Κύριο: μόλις γεννήθηκα, έπεσα και η μητέρα μου ζήτησε από τη Μαρία μια χάρη, αφιερώνοντας τον εαυτό μου με όλες μου τις προθέσεις σε αυτήν.
Στην Ιταλία
Αυτά τα χρόνια της αποστολής στην Ιταλία, μπόρεσα να καταλάβω ακόμη περισσότερο πόσο μπορεί να ανακουφιστεί η ταλαιπωρία των μοναχικών ανθρώπων με την παρέα, το να είμαστε μαζί, να χτίζουμε σχέσεις. Και πόσες φορές τα δάκρυα γίνονται ένα δώρο που μας κάνει να καταλάβουμε πόσο πολύτιμο είναι αυτό το μικρό καλό που κάνουμε και που πάντα μας επιστρέφει.
Στην Ινδία
Ποιος είπε ποτέ ότι υπάρχει φτώχεια στη Νότια Ινδία; Οι άνθρωποι ζουν καλά εκεί. Πράγματι, η Βόρεια Ινδία είναι αυτή που αντιμετωπίζει περισσότερο την κρίση και είναι επίσης το μέρος όπου υπάρχουν οι περισσότερες επαγγέλματα.
Στα 17 αποφάσισα να μπω σε ένα μοναστήρι, αφού διαλογίστηκα την Αγία Τερεσίνα. Μια άλλη από τις φιγούρες που με ενέπνευσαν είναι η Μητέρα Τερέζα της Καλκούτας, διεγείροντας μέσα μου το ένστικτο της αποστολής.
Ζωντανή, ενσαρκωμένη αποστολή: η δική μας HIC SUM σχέδιο
Αμέσως ασχολήθηκα με την εξυπηρέτηση ασθενών, έχοντας σπουδάσει νοσοκόμα. Άσκησα το επάγγελμα στα χωριά, διαχειριζόμουν τα ιατρεία.
Ποιες είναι οι βασικές δυσκολίες στην επαφή με την πραγματικότητα του χωριού; Σίγουρα, αυτό της μετακόμισης, εκτός από το να ζει κανείς στη φτώχεια. Υπάρχουν νοσοκομεία στην πόλη, κρατικά και ιδιωτικά, αλλά το πρόβλημα είναι πώς θα φτάσετε εκεί. Στην πραγματικότητα, πολλοί άνθρωποι δεν έχουν χρήματα για μεταφορά και προσπαθούμε τουλάχιστον να τους φέρουμε σε θέση να φτάσουν στο νοσοκομείο, δεδομένου ότι το λεωφορείο για την πόλη περνάει μόνο δύο φορές το μήνα.
Έχουμε ένα μικρό ιατρείο, αλλά αυτό το μικρό ιατρείο είναι πολύ χρήσιμο. Η νοσοκόμα κάνει τα πάντα εκεί, δεν είναι μόνο αυτή που μοιράζει τα φάρμακα αλλά ενεργεί και ως γιατρός. Λόγω της δυσκολίας πρόσβασης στα νοσοκομεία σε ορισμένες περιπτώσεις είναι απαραίτητη η επείγουσα παρέμβαση ακόμη και σε επεμβάσεις. Φανταστείτε το βάρος της ευθύνης. Όλοι οι άνθρωποι που έχουν ανάγκη έρχονται στο ιατρείο μας, δεν έχει σημασία αν είναι Ινδουιστές ή Καθολικοί.
Προσωπικά, θυμάμαι ότι όταν επέστρεψα στο χωριό μου χάρηκα που γνώρισα και τις άλλες ντόπιες γυναίκες που, όπως και εγώ, είχαν επιλέξει να γίνουν μοναχές. Το χωριό είναι σαν μια οικογένεια που συγκεντρώνεται. Και στις σχέσεις υπάρχει Θεός, υπάρχουν τα πάντα.
"Εδώ είμαι, στείλτε μου!"
Ο Ιησούς είναι ο Θεός μου. Ο Ιησούς είναι ο σύζυγός μου. Ο Ιησούς είναι η ζωή μου. Ο Ιησούς είναι η μόνη μου αγάπη. Ο Ιησούς είναι τα πάντα για μένα. Ο Ιησούς, για μένα, είναι ο μόνος. Πιστεύουμε στην αποστολή του Ιησού. Πιστεύουμε στην αποστολή της Εκκλησίας. Μόνο ο Θεός μπορεί να δώσει πίστη, Ιησού εσύ, αλλά εσύ μπορείς να δώσεις μαρτυρία. Μόνο εσύ είσαι το φως. εσύ όμως μπορείς να με κάνεις να λάμπω στα μάτια όλων. Είσαι τα πάντα για μένα, χωρίς εσένα δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Πατέρα, δώσε μας σήμερα και πάντα την Πίστη που ξέρει να βλέπει και να υπηρετεί τον Ιησού, τον Υιό σου, στους φτωχούς.
Κύριε, όπου κι αν μας καλέσεις να συνεχίσουμε το ταξίδι σου, δώσε μας τη δύναμη να φέρουμε εις πέρας την αποστολή μας, ώστε η προσπάθειά μας να καρποφορήσει και να είναι πηγή ευλογίας. ΑΜΗΝ.