Κυριακή XXXIV Έτος Β – Κύριε Ιησού, είσαι ένας πολύ παράξενος βασιλιάς!
Αναγνώσεις: Δαν 7:13-14; Αποκ. 1:5-8; Ιω. 18:33-37
Κύριε Ιησού, είσαι ένας πολύ παράξενος βασιλιάς! Το βιβλίο του Δανιήλ, στην Πρώτη Ανάγνωση (Δαν 7:13-14) και η Αποκάλυψη, στη Δεύτερη Ανάγνωση (Αποκ. 1:5-8) σας παρουσιάζουν ένδοξους και θριαμβευτές, αλλά το παλάτι σας αφήνει πολλά περιζήτητα: γεννηθήκατε σε έναν στάβλο, η κούνια σου είναι μια φάτνη, γιατί δεν υπάρχει χώρος για σένα στο πανδοχείο (Λκ 2:7) και, σε όλη σου τη ζωή, δεν έχεις «ούτε πού να βάλε το κεφάλι σου» (Ματθ. 8:20).
Η αυλή σου είναι καταστροφή: δεν περιβάλλεις τον εαυτό σου από τους ευγενείς και τους μεγάλους της εποχής σου, αλλά είσαι ο «φίλος των τελώνων και των αμαρτωλών» (Ματθ. 11:19· Λκ 7:34), και δεν φοβάσαι να σκανδαλίσεις. οι ευκατάστατοι με το να κάθονται στο τραπέζι αυτών των περιθωριακών (Λκ 5:27-32· 7:36-50· 15:1-2· βλ. 19:1-10). Δεν συχνάζεις στους υγιείς, αλλά στους άρρωστους (Ματθ. 9:12).
Ξοδεύεις τη βασιλική σου ζωή όχι ανάμεσα σε απολαύσεις και απαλότητα, αλλά ανάμεσα στους φτωχούς, τους απόκληρους, τους καταπιεσμένους, τους πιο άσχημους αρρώστους (Λκ 7:18-22· Πράξεις 10:38· Ματθ. 4:24· 8:2-4· 9 :35; 14:35-36…).
Είσαι ένας παράξενος Βασιλιάς που υποφέρει από δίψα (Ιω. 4:7), κούραση (Ιω. 4:6), ύπνο (Ματθ. 8:24). Τα μέλη της οικογένειάς σου νομίζουν ότι είσαι τρελός (Μκ 3:21), οι συμπολίτες σου θέλουν να σε σκοτώσουν (Λκ 4:28-29), οι εντολοδόχοι σου δεν σε καταλαβαίνουν, σε εγκαταλείπουν (Ιω. 6:66· Ματθ. 26:56 ), σε προδίδουν (Ματ 26:47-50). και ακόμη και ο πρωθυπουργός σου σε αρνείται τρεις φορές (Ματθ. 26:69-75).
Το μόνο χρίσμα που λαμβάνετε είναι ένα χρίσμα για το θάνατο (Ιω. 12:7), το μόνο στεφάνι που φοράτε είναι ένα στεφάνι από αγκάθια (Ιω. 19:2), το μόνο μανδύα που φοράτε είναι ένα μανδύα (Ιω. 19:2). και όταν, έτσι χρισμένος και ντυμένος με πορφύρα, παρουσιάζεσαι ως βασιλιάς στους υπηκόους σου, αυτοί φωνάζουν: «Σταύρωσέ τον, σταύρωσέ τον!» (Ιω. 19:6). Κύριε Ιησού, είσαι πολύ παράξενος βασιλιάς!
Εξάλλου, Κύριε, τι είδους θέματα διαλέγεις! Διακηρύσσετε ότι το βασίλειό σας προορίζεται για τους φτωχούς, για εκείνους που υποφέρουν, για τους πράους που δεν υψώνουν ποτέ τις φωνές τους, για εκείνους που πεθαίνουν από την πείνα και τη δίψα, για εκείνους των οποίων η καρδιά είναι άθλια, για τους απλούς, για εκείνους που αποκηρύσσουν τα πάντα βία, για τους διωκόμενους σε όλη τη γη, και τους λες ότι θα είναι ευλογημένοι όταν τους προσβάλλουν και τους συκοφαντούν, και τους προτρέπεις να χαίρονται και αγαλλιάστε γι' αυτό (Ματ 5:3-12· Λκ 6:20-26). Στη Βασιλεία σας ακόμη και οι τελώνες και οι πόρνες έχουν προτεραιότητα (Ματθ. 21:31). Κύριε Ιησού, είσαι πολύ παράξενος Βασιλιάς!
Στο βασίλειό σου, λοιπόν, όλα πάνε προς τα πίσω: οι τελευταίοι είναι πρώτοι και οι πρώτοι οι τελευταίοι (Ματθ. 19:30), ανατρέπεις τους δυνατούς από τους θρόνους τους και σηκώνεις τους ταπεινούς, γεμίζεις τους πεινασμένους με αγαθά και στέλνεις τους πλούσιους πίσω. με άδεια χέρια (Λκ 1:52-53), για να σώσει κανείς τη ζωή του πρέπει να τη χάσει (Μκ 8:35), όποιος θέλει να είναι ο μεγαλύτερος πρέπει να γίνει σαν παιδί. (Ματ 18:4), όποιος θέλει να είναι πρώτος πρέπει να γίνει υπηρέτης όλων (Μκ 10:43-44). Εσύ ο ίδιος δεν ήθελες να σε υπηρετήσουν αλλά να υπηρετήσεις (Μκ 10:45), δεν ήρθες για να ασκήσεις κυριαρχία στους άλλους αλλά για να δώσεις τη ζωή σου για όλους (Μκ 10:45). Και όταν κάθεσαι στο τραπέζι, εσύ, ο Κύριος και Κύριος, κάνεις την πράξη του δούλου, πλένοντας τα πόδια των υπηκόων σου (Ιω. 13:1-20). Κύριε Ιησού, είσαι ένας πολύ παράξενος Βασιλιάς!
Όταν σε αναδεικνύουν Υιό του Θεού, επιβάλλεις τη σιωπή (Μκ 1:34,43-44). Όταν θέλουν να σε αναγνωρίσουν ως Βασιλιά μετά τον πολλαπλασιασμό των άρτων, φεύγεις στο βουνό, ολομόναχος (Ιω. 6:15). Όταν σε ανακηρύσσουν Βασιλιά στην είσοδο της Ιερουσαλήμ, εκτοπίζεις τους πάντες καβαλώντας έναν γάιδαρο (Μκ 11:1-11). όταν σε συλλαμβάνουν, δεν θέλεις οι δικοί σου να πολεμήσουν για σένα, παραιτώντας ακόμη και την υπεράσπιση δώδεκα λεγεώνων αγγέλων (Ματθ. 26:51-53).
Εκδηλώνεσαι ως Βασιλιάς μόνο όταν είσαι χαμένος, αλυσοδεμένος μπροστά σε έναν ειδωλολάτρη (Ιωάν. 18:33-37). Ο θρόνος σου είναι ένας Σταυρός, πάνω στον οποίο στέκεται τελικά η επιγραφή ότι είσαι ο Βασιλιάς (Ιω. 19:19-22): όπως είχε διακηρύξει ο Ψαλμωδός, «Ο Κύριος βασιλεύει από το ξύλο!» (Σλ 96:10). Η βασιλεία σου αποκαλύπτεται ως αγνή αγάπη, που λάμπει στις πληγές του βασανισμένου κορμιού σου. Αλήθεια, Κύριε Ιησού, είσαι ένας πολύ παράξενος Βασιλιάς!