Άγιος της ημέρας για τις 12 Ιανουαρίου: Άγιος Βερνάρδος του Κορλεόνε

Άγιος Βερνάρδος του Κορλεόνε: Πνευματικό ταξίδι στην ιστορία της Σικελίας

Όνομα

Άγιος Βερνάρδος του Κορλεόνε

Τίτλος

Θρησκευτικές εκδρομές

Βαπτιστικό όνομα

Φίλιππο Λατίνι

Γέννηση

6 Φεβρουαρίου 1605, Παλέρμο, Ιταλία

Θάνατος

12 Φεβρουαρίου 1667, Παλέρμο, Ιταλία

Επανάληψη

12 Ιανουάριο

Μαρτυρολόγιο

2004 έκδοση

Ευλόγηση

1768, Ρώμη, Πάπας Κλήμης XIII

Αγιοποίηση

10 Ιουνίου 2001, Ρώμη, Πάπας Ιωάννης Παύλος Β'

Προσευχή

Ω φιλεύσπλαχνο Πατέρα, που στον Άγιο Βερνάρδο, λαμπρό παράδειγμα σταθερότητας στην πίστη και υπόδειγμα εξαιρετικής μετάνοιας και ηρωικής φιλανθρωπίας που πραγματοποιείται κατά την άσκηση των ευαγγελικών αρετών, αποτύπωσες την εικόνα του νέου ανθρώπου που δημιουργήθηκε με δικαιοσύνη και αγιότητα, δώσε και εμείς να ανανεωθούμε στο πνεύμα, ώστε να είμαστε άξιοι να σου προσφέρουμε τη θυσία του επαίνου. Δια Χριστού Κυρίου μας. Αμήν

Ρωμαϊκή Μαρτυρολογία

Στο Παλέρμο, ο Άγιος Βερνάρδος του Κορλεόνε, του Τάγματος των Ανηλίκων μοναχών Καπουτσίνων, που διακρίθηκε για την αξιοθαύμαστη φιλανθρωπία και το πνεύμα της μετάνοιας.

 

Ο Άγιος και η Ιεραποστολή

Ο Άγιος Βερνάρδος του Κορλεόνε αντιπροσωπεύει μια εμβληματική φιγούρα όταν στοχάζεται την έννοια της αποστολής στη χριστιανική πνευματικότητα. Η ζωή του, βυθισμένη στις προκλήσεις και τις πραγματικότητες της Σικελίας του 17ου αιώνα, αντανακλά ένα μονοπάτι προσωπικής μεταμόρφωσης που αργότερα έγινε αποστολή υπηρεσίας και αφοσίωσης στους άλλους. Το πιο σημαντικό στοιχείο της αποστολής του δεν έγκειται μόνο στις απτές του ενέργειες βοήθειας και βοήθειας και φροντίδα για τους λιγότερο τυχερούς, αλλά και στη βαθιά μαρτυρία της πίστης που ενσάρκωσε. Ο Bernard, μέσα από την προσωπική του μεταστροφή και την επακόλουθη είσοδο στο τάγμα των Φραγκισκανών, δείχνει πώς η αποστολή δεν είναι απλώς μια εξωτερική δράση, αλλά ένα εσωτερικό ταξίδι συνεχούς αναζήτησης και προσκόλλησης στις αξίες του Ευαγγελίου. Η ιστορία του μας διδάσκει ότι η αληθινή αποστολή ξεκινά με μια εσωτερική αλλαγή, μια πνευματική ανανέωση που στη συνέχεια διαχέεται στον εξωτερικό κόσμο μέσω πράξεων φιλανθρωπίας, δικαιοσύνης και μάρτυρας ζωής. Σε αυτό, ο Άγιος Βερνάρδος του Κορλεόνε γίνεται ένα ισχυρό σύμβολο για όσους αναζητούν να κατανοήσουν το βαθύτερο νόημα του να είσαι ιεραπόστολος στον σημερινό κόσμο: όχι μόνο κάνοντας πράξη, αλλά κυρίως όντας ζωντανοί μάρτυρες μιας πίστης που μεταφράζεται σε δράση.

Ο Άγιος και το Έλεος

Ο Άγιος Βερνάρδος του Κορλεόνε είναι μια λαμπρή προσωπικότητα στην ιστορία της Καθολικής Εκκλησίας, ιδιαίτερα για τη βαθιά δέσμευσή του έλεος. Γεννημένος σε μια Σικελία του 17ου αιώνα που χαρακτηρίζεται από αναταραχές και συγκρούσεις, ο Bernard βρήκε καταφύγιο στην πίστη και έγινε φάρος ελπίδας και φιλανθρωπίας για τους συγχρόνους του. Η ζωή του, κάποτε συνυφασμένη με τη βία, άλλαξε ριζικά μετά την είσοδο του στο τάγμα των Φραγκισκανών. Αυτό που είναι πιο εντυπωσιακό στην ιστορία του Αγίου Βερνάρδου είναι πώς το έλεος έγινε ο πυρήνας της ύπαρξής του. Όχι μόνο άσκησε το έλεος με χειροπιαστούς τρόπους μέσω πράξεων φιλανθρωπίας και βοήθειας προς τους άπορους, αλλά το ενσάρκωσε επίσης στην καθημερινή του αλληλεπίδραση με τους άλλους, επιδεικνύοντας μια απίστευτη ικανότητα για συγχώρεση και κατανόηση. Η ζωή του μας διδάσκει ότι το έλεος δεν είναι απλώς μια εξωτερική πράξη, αλλά μια εσωτερική στάση που μεταμορφώνει βαθιά αυτούς που το ασκούν και εκείνους που είναι αποδέκτες του. Η ιστορία του Αγίου Βερνάρδου του Κορλεόνε είναι μια ισχυρή υπενθύμιση της σωτήριας δύναμης του ελέους. Σε έναν κόσμο που συχνά χαρακτηρίζεται από αδιαφορία και σκληρότητα, η ζωή του μας καλεί να ανακαλύψουμε ξανά το έλεος ως τον δρόμο για μια πιο δίκαιη και συμπονετική κοινωνία.

Αγιογραφία

Το πραγματικό του όνομα ήταν Filippo Latini και γεννήθηκε στο Corleone της Σικελίας από μια οικογένεια πολύ θρησκευόμενων τσαγκάρηδων, τόσο που ήταν γνωστοί στην πόλη ως «ο οίκος των αγίων». Δούλευε ως τσαγκάρης και ήταν πολύ ευγενικός με τους φτωχούς σε σημείο να τους ζητιανεύει.
Εκείνες τις μέρες της πόλης προήδρευε μια ισπανική λεγεώνα. Ο Φίλιππος που θεωρούνταν ο καλύτερος ξιφομάχος στη Σικελία εξελέγη ως «η καλύτερη λεπίδα στη Σικελία.» Έτσι δεν πτοήθηκε όταν έπρεπε να υπερασπιστεί από την κακοποίηση κάποια κοπέλα που στενοχωριόταν από τον στρατό ή τους στρατιώτες ή τους φτωχούς θεριστές που είχαν λεηλατήσει τους καρπούς τους. εργασία. Μια μέρα για να αποδείξει την ικανότητά του με το σπαθί προσκλήθηκε σε μια ηλίθια μονομαχία όπου τραυμάτισε σοβαρά τον αντίπαλό του, που τον είχε προκαλέσει, στο χέρι. Ήταν μόλις 19 ετών και αναζήτησε καταφύγιο σε μια εκκλησία, όπου είχε χρόνο να διαλογιστεί τη ζωή του, ζήτησε συγγνώμη από τον αντίπαλό του, που έγινε φίλος του. Το 1631 έκανε αίτηση για να ενταχθεί στους Καπουτσίνους στο μοναστήρι στην Καλτανισέτα της Σικελίας και όταν πήρε τη συνήθεια πήρε το όνομα Bernard. Με τα χρόνια όλοι έμαθαν να τον αποκαλούν «ο καλός μοναχός», πατέρας των άθλιων και όλων εκείνων που χρειάζονται πνευματική παρηγοριά. Η απλή ζωή του έγινε σε διάφορα μοναστήρια της επαρχίας: Bisacquino, Bivona, Castelvetrano, Burgio, Partinico Agrigento, Chiusa, Caltabellotta, Polizzi και τέλος στο Παλέρμο όπου πέρασε τα τελευταία 15 χρόνια της ζωής του και όπου πέθανε. Μπήκε στο μοναστήρι ως λαϊκός αδελφός και ήταν μάγειρας, πλύστρα και έκανε μετάνοιες και…

ΔΙΑΒΆΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΑ

Πηγή και Εικόνες

SantoDelGiorno.it

Μπορεί επίσης να σας αρέσει